Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ

ΚΕΙΜΕΝΟ

28 Apr 2007
ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΘΩΟΣ, ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΕΝΟΧΟΣ - ΣΩΦΡΟΝΙΣΜΟΣ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ
«Είναι εφικτός ένας κόσμος χωρίς θανατική ποινή, εάν κυβερνήσεις-κλειδιά αποφασίσουν να ορθώσουν το πολιτικό τους ανάστημα», δήλωσε η Αϊρίν Χαν, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας. «Η Διεθνής Αμνηστία κάνει έκκληση για ένα παγκόσμιο μορατόριουμ εκτελέσεων. Μόνο έξι χώρες –το Ιράν, το Ιράκ, το Σουδάν, το Πακιστάν, οι ΗΠΑ και η Κίνα– ήταν υπεύθυνες για το 91% των εκτελέσεων του 2006. Αυτές οι σκληροπυρηνικές χώρες-εκτελεστές έχουν απομονωθεί και δεν παρακολουθούν τις παγκόσμιες τάσεις», τόνισε η κυρία Χαν.
Το 1977, μόνο 16 χώρες είχαν καταργήσει τη θανατική ποινή για όλα τα αδικήματα. Τριανταένα χρόνια μετά, ο αριθμός των χωρών που έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή συνεχίζει να αυξάνεται, γεγονός που δημιουργεί μια δυναμική που οδηγεί στον τερματισμό της θανατικής ποινής. Το 2006, οι Φιλιππίνες προστέθηκαν στις 99 χώρες που έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή για όλα τα κοινά εγκλήματα. Πολλές άλλες, όπως η Νότια Κορέα, βρίσκονται πολύ κοντά στην κατάργηση. Στην Αφρική, μόνο έξι χώρες πραγματοποίησαν εκτελέσεις το 2006. Η Λευκορωσία είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που εξακολουθεί να κάνει χρήση της θανατικής ποινής. Οι ΗΠΑ είναι η μοναδική χώρα στην αμερικανική ήπειρο που έχει εκτελέσει ανθρώπους από το 2003.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας, ο αριθμός των εκτελέσεων μειώθηκε από 2.148 το 2005 σε 1.591 το 2006. Το Ιράκ μπήκε στον κατάλογο των χωρών με τις περισσότερες εκτελέσεις το 2006. Η χρήση της θανατικής ποινής έχει αυξηθεί ραγδαία από την επαναφορά της στη χώρα στα μέσα του 2004. Από τότε, περισσότεροι από 270 άνθρωποι έχουν καταδικαστεί σε θάνατο και έχουν αναφερθεί τουλάχιστον 100 εκτελέσεις. Δεν υπήρξαν εκτελέσεις το 2004, ενώ τουλάχιστον 3 άνθρωποι εκτελέστηκαν το 2005. Το 2006, η προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης στράφηκε προς τον απαγχονισμό του Σαντάμ Χουσεΐν τον Δεκέμβριο, που μεταδόθηκε τηλεοπτικά και επισκίασε το γεγονός ότι η συχνότητα των εκτελέσεων στο Ιράκ είχε αυξηθεί δραματικά μέσα στο έτος με περισσότερους από 65 απαγχονισμούς, θύματα των οποίων ήταν τουλάχιστον δυο γυναίκες. Ο αριθμός των εκτελέσεων στο γειτονικό Ιράν σχεδόν διπλασιάστηκε σε σύγκριση με το 2005 με τουλάχιστον 177 περιπτώσεις εκτελέσεων. Το 2006, το Πακιστάν μπήκε επίσης στον κατάλογο των χωρών με υψηλό αριθμό εκτελέσεων, με τουλάχιστον 82 θανατώσεις. Το Σουδάν εκτέλεσε τουλάχιστον 65 ανθρώπους, αλλά ο πραγματικός αριθμός πιστεύεται ότι είναι υψηλότερος. Τέλος, 53 άνθρωποι εκτελέστηκαν σε 12 πολιτείες στις ΗΠΑ. Το Ιράν και το Πακιστάν ήταν οι μόνες χώρες που εκτέλεσαν ανήλικους, τέσσερις και έναν αντίστοιχα, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Η Κίνα εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος εκτελεστής στον κόσμο. Η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε περισσότερες από 1.000 εκτελέσεις το 2006. Οι πραγματικοί αριθμοί εκτελέσεων είναι κρατικό μυστικό στην Κίνα και πιστεύεται ότι μπορεί να φτάνουν τις 8.000.
«Ο αριθμός εκτελέσεων το 2006 είναι αδικαιολόγητος, όμως ακόμα και στο Ιράκ και στην Κίνα, αξιωματούχοι έχουν μιλήσει για τη επιθυμία τους να σταματήσει η χρήση της θανατικής ποινής στις χώρες τους» , υπογράμμισε η Αϊρίν Χαν. Εκτιμάται ότι γύρω στους 20.000 ανθρώπους είναι καταδικασμένοι σε θάνατο και περιμένουν την εκτέλεσή τους από το κράτος σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η Διεθνής Αμνηστία θέλει, επίσης, να υπογραμμίσει μια σειρά από υποθέσεις, που αποκαλύπτουν τον βάναυσο, αυθαίρετο και άδικο χαρακτήρα της θανατικής ποινής και τον φρικτό πόνο που προκαλεί κάθε εκτέλεση. Για παράδειγμα, ο Σαντζάγια Ρόουαν Κουμάρα από τη Σρι Λάνκα εκτελέστηκε τον προηγούμενο Νοέμβριο στο Κουβέιτ. Θεωρήθηκε νεκρός αμέσως μετά τον απαγχονισμό του, αλλά όταν μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο, το ιατρικό προσωπικό παρατήρησε ότι ακόμα κινούνταν. Εξετάστηκε και διαπιστώθηκε ότι η καρδιά του χτυπούσε ακόμα, αδύναμα. Πέθανε, τελικά, πέντε ώρες μετά τον απαγχονισμό του. Στις ΗΠΑ τον προηγούμενο Δεκέμβριο, ο κυβερνήτης της πολιτείας της Φλόριντα, Τζεμπ Μπους, ανέστειλε όλες τις εκτελέσεις στην πολιτεία και διόρισε μια επιτροπή που «θα εξετάσει τον ανθρωπισμό και τη συνταγματικότητα της θανατηφόρας ένεσης». Η απόφαση αυτή πάρθηκε μετά από την εκτέλεση του Άνχελ Ντίας, που υπέφερε επί 34 λεπτά μέχρι να πεθάνει. Αποκαλύφθηκε αργότερα ότι τα θανατηφόρα χημικά είχαν χορηγηθεί σε μαλακό ιστό του θύματος και όχι σε φλέβα του. Στο Ιράν, ένας άνδρας και μια γυναίκα λιθοβολήθηκαν τον προηγούμενο Μάιο επειδή είχαν ερωτική σχέση εκτός γάμου, παρά το μορατόριουμ των εκτελέσεων δια λιθοβολισμού που ανακοινώθηκε από τον Προϊστάμενο του Δικαστικού Σώματος το 2002. Στο Ιράν οι πέτρες που χρησιμοποιούνται έχουν προκαθορισμένο μέγεθος, ώστε να μην προκαλούν ακαριαίο θάνατο, αλλά να σκοτώνουν αργά.
Ο μόνιμος κίνδυνος εκτέλεσης ενός αθώου υπάρχει όπου χρησιμοποιείται η θανατική ποινή. Το 2006, τρεις άνθρωποι αθωώθηκαν ενώ είχαν περάσει πολλά χρόνια ως μελλοθάνατοι στις ΗΠΑ, την Τανζανία και την Τζαμάικα.
«Η θανατική ποινή είναι η υπέρτατη μορφή σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής τιμωρίας. Είναι αυθαίρετη και αποδεδειγμένα αναποτελεσματική στη μείωση της εγκληματικότητας και διαιωνίζει ένα κλίμα βίας, μέσα στο οποίο ποτέ δεν μπορεί να επιτευχθεί πραγματική δικαιοσύνη», τόνισε η Αϊρίν Χαν.
«Η θανατική ποινή πρέπει να καταργηθεί κι ένα παγκόσμιο μορατόριουμ θα ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την επίτευξη του στόχου αυτού», κατέληξε η κυρία Χαν.

ΘΕΜΑΤΑ
Α) Να γράψετε την περίληψη του κειμένου σε 120 περίπου λέξεις.
                                                                                                            Μονάδες 25

Β1. Να εντοπίσετε τα είδη τεκμηρίων που χρησιμοποιούνται στο κείμενο και να τα αξιολογήσετε.
                                                                                                            Μονάδες 5

Β2. Να αναγνωρίσετε τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται ο λόγος στην 2η παράγραφο του κειμένου.
                                                                                                            Μονάδες 5


Β3. Ποιο ρόλο διαδραματίζουν στη συνοχή του κειμένου οι υπογραμμισμένες λέξεις του κειμένου.
                                                                                                            Μονάδες 5

Β4. Να δώσετε ένα συνώνυμο στις τονισμένες λέξεις του κειμένου.
                                                                                                            Μονάδες 5

Β5. Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 70 περίπου λέξεων τα σχόλια σας για την παρακάτω φράση του κειμένου: «Είναι εφικτός ένας κόσμος χωρίς θανατική ποινή, εάν κυβερνήσεις-κλειδιά αποφασίσουν να ορθώσουν το πολιτικό τους ανάστημα»
                                                                                                            Μονάδες 5

Γ. Να συντάξετε ένα αποδεικτικό δοκίμιο αναφορικά με τη σημασία-ρόλο και την αποτελεσματικότητα των ποινών.
                                                                                                            Μονάδες 50

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου