Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

ΕΡΕΥΝΑ UNICEF ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ



Θύματα στα σχολεία
Ιδιαίτερα ανησυχητική αύξηση παρουσιάζουν τα κρούσματα βίας εις βάρος μαθητών στα σχολεία. Τουλάχιστον το 10% των παιδιών δηλώνουν ότι έχουν πέσει θύμα είτε φραστικής είτε σωματικής βίας.
Τουλάχιστον το 10% των παιδιών ηλικίας 8 έως 12 ετών δηλώνουν θύματα παρενόχλησης στα σχολεία, δηλαδή φραστικής ή σωματικής βίας, σύμφωνα με μελέτη του Διεθνούς Παρατηρητηρίου για τη βία στα σχολεία που διεξήγαγε για τη UNICEF και δημοσιοποίησε σήμερα. Συνολικά ποσοστό 11,7% των ερωτηθέντων μαθητών στη Γαλλία δηλώνουν θύματα βίας, "αποδιοπομπαίοι τράγοι" ή "περίγελος" της τάξης, σύμφωνα με τη μελέτη.
Το φαινόμενο είναι ανεξάρτητο από την κοινωνιολογία του σχολείου: το ποσοστό δεν είναι μεγαλύτερο στις φτωχές συνοικίες.
"Υπάρχει η γενική αίσθηση της ασφάλειας στο σχολείο. Ωστόσο δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε το πρόβλημα", επισημαίνει ο Ερίκ Ντεμπαρμπιέ, διευθυντής του Παρατηρητηρίου και συντάκτης της έκθεσης, η οποία διεξήχθη την περίοδο 2009-2010 σε 12.326 μαθητές, ηλικίας 8 έως 12 ετών, από 157 σχολεία.
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα φαινόμενα "διωγμού" είναι μάλλον περιορισμένα καθώς σχεδόν εννέα μαθητές στους δέκα (88,9%) δηλώνουν ότι αισθάνονται "τελείως καλά", "μάλλον καλά" στο σχολείο και τουλάχιστον επτά στους δέκα δηλώνουν ότι δεν υπήρξαν "ποτέ" θύματα βίας ή υπήρξαν "πολύ περιστασιακά".
Ωστόσο για μια μειοψηφία μαθητών, η βία είναι αισθητή, συχνά από μικρές επαναλαμβανόμενες επιθέσεις όπως προσβολές και απειλές έως και χειροδικία, εκβιασμό, σεξουαλική βία. "Κάθε μικρή επίθεση έχει μικρή σημασία αν εξεταστεί μεμονωμένα, αλλά η επανάληψη είναι αυτή που βαρύνει την κατάσταση", εξήγησε ο Ντεμπαρμπιέ.
Απέναντι στο φαινόμενο αυτό, ο υπουργός Εθνικής Παιδείας Λικ Σατέλ συγκροτεί σήμερα ένα "επιστημονικό συμβούλιο για τις διακρίσεις στο σχολείο", ένας εκ των στόχων του οποίου είναι η καταπολέμηση της παρενόχλησης στα σχολεία.
"Ο στόχος είναι να έχουμε μια πραγματική εικόνα για το θέμα αυτό, γιατί είναι θέμα ταμπού, κανείς δεν είχε δικαίωμα να μιλήσει γι αυτό", πρόσθεσε ο υπουργός.
Το ποσοστό των μαθητών που πέφτουν θύματα φυσικής παρενόχλησης εκτιμάται στο 10,1%. Το 71,8% των ερωτηθέντων μαθητών δεν υφίστανται βία και το 18% υφίστανται περιστασιακά.
Όσον αφορά τη φραστική βία, σχεδόν τα δύο τρίτα των μαθητών (65%) δηλώνουν ότι δεν θεωρούν ότι δεν υφίστανται τέτοιου είδους βίας, ενώ 14,4% δηλώνει ότι υφίσταται σε μικρό βαθμό ή συχνά.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

ΔΟΚΙΜΙΟ / Τι είναι δοκίμιο και βασικοί σκοποί

Βασίλης Πρασσάς, Θεωρία και Πράξη, Έκθεση-Έκφραση Γ΄ Λυκείου, Εκδόσεις Κοκοτσάκης

Είναι δύσκολο να οριστεί με σαφήνεια και ακρίβεια η έννοια του δοκιμίου. Οι διάφορες απόπειρες σημασιολογικής του προσέγγισης γίνονται συνήθως μέσα από τη σύγκρισή του με τα υπόλοιπα κειμενικά είδη και μέσα στο πλαίσιο του λεγόμενου «αρνητικού ορισμού», τι δηλαδή δεν είναι δοκίμιο.

ΔΟΚΙΜΙΟ / Τα είδη / Αποδεικτικά δοκίμια ή δοκίμια πειθούς

Βασίλης Πρασσάς, Θεωρία και Πράξη, Έκθεση-Έκφραση Γ΄ Λυκείου, Εκδόσεις Κοκοτσάκης

Τα δοκίμια διακρίνονται σε:

I. Αποδεικτικά δοκίμια : δοκίμια απόδειξης μιας θέσης ή δοκίμια πειθούς.
II. Δοκίμια στοχασμού: δοκίμια ελεύθερου στοχασμού.

3.2.1 Αποδεικτικά δοκίμια ή δοκίμια πειθούς

Τα δοκίμια αυτά έχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

ΔΟΚΙΜΙΟ / Τα είδη / Δοκίμια στοχασμού-στοχαστικά δοκίμια

Βασίλης Πρασσάς, Θεωρία και Πράξη, Έκθεση-Έκφραση Γ΄ Λυκείου, Εκδόσεις Κοκοτσάκης

Τα στοχαστικά δοκίμια έχουν τα εξής χαρακτηριστικά:

 Ως προς το σκοπό-πρόθεση του δοκιμιογράφου:
Βασικός σκοπός του δοκιμιογράφου είναι ο ελεύθερος στοχασμός. Ειδικότερα μπορεί να αποσκοπεί στα εξής:

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

«ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ»

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΚΕΙΜΕΝΟ
Όταν το 1991 η Βουλγαρία δεσμευόταν ενώπιον του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας να κλείσει τους επικίνδυνους αντιδραστήρες της μονάδας του Κοζλοντούι, πολλοί ήταν εκείνοι που ανάσαναν ανακουφισμένοι! Το πυρηνικό εργοστάσιο, με τους παρωχημένης τεχνολογίας αντιδραστήρες του, απειλούσε σαν δαμόκλειος σπάθη τη Βαλκανική Χερσόνησο. Πολύ γρήγορα όμως αποκαλύφθηκε ότι η δυτική βιομηχανία σχεδίαζε να επενδύσει εκατομμύρια δολάρια για να εκσυγχρονίσει το πυρηνικό εργοστάσιο και να το κρατήσει σε λειτουργία.
Η μονάδα του Κοζλοντούι βρίσκεται στις όχθες του Δούναβη, στα βόρεια όρια της Βουλγαρίας με τη Ρουμανία. Παράγει περίπου το 40% της ενέργειας της γειτονικής χώρας και άρχισε να λειτουργεί το 1974 με έναν αντιδραστήρα πεπιεσμένου ύδατος ισχύος 440 MW. Το 1975, 1980 και το 1982 τέθηκαν σε λειτουργία άλλοι τρεις αντιδραστήρες του ίδιου τύπου, ενώ μέχρι το 1990 λειτουργούσαν και άλλοι δύο πιο σύγχρονοι, ισχύος 1.000 MW. Από αυτούς, οι τέσσερις πρώτοι είναι που γεννούν φόβους για το τι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος. Η χώρα μας έχει κάθε λόγο να ανησυχεί ιδιαίτερα μια και η απόσταση που μας χωρίζει από το πυρηνικό εργοστάσιο είναι σχετικά μικρή, μόνο 225 χιλιόμετρα, και γίνεται ακόμα μικρότερη αν υπολογίσει κανείς ότι οι άνεμοι στη χώρα μας φυσούν κυρίως από το βορρά. Ένα ραδιενεργό νέφος από τη Βουλγαρία πολύ γρήγορα θα σκέπαζε απειλητικά και τον ελληνικό ουρανό. Οι εκτιμήσεις του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη χώρα μας: μια σοβαρή διαρροή από τους βουλγαρικούς αντιδραστήρες θα έχει αντίκτυπο σε μας είκοσι με εξήντα φορές πιο σοβαρό από εκείνον του Τσερνομπίλ, ιδιαίτερα στη βόρεια Ελλάδα.
Βέβαια οι Βούλγαροι διά στόματος του Γιάνκο Γιάνεφ, προέδρου της Επιτροπής για την Ειρηνική Χρήση της Πυρηνικής Ενέργειας της Βουλγαρίας, υποστηρίζουν ότι, με τον εκσυγχρονισμό που υφίστανται, οι απαρχαιωμένοι αντιδραστήρες θα είναι σε θέση να λειτουργήσουν ικανοποιητικά. Αυτό τον εκσυγχρονισμό επιχειρούν οι Βούλγαροι με χρηματοδότηση της ΕΟΚ και με τη βοήθεια της γαλλικής και της γερμανικής πυρηνικής βιομηχανίας, που ψάχνουν για αγορές στις οποίες θα μπορέσουν να διαθέσουν την τεχνολογία τους, αφού ο τομέας αυτός, από το ατύχημα του Τσερνομπίλ και μετά, φαίνεται να περνά κάποια κρίση.
Αρκούν όμως οι διαβεβαιώσεις των Βούλγαρων υπευθύνων για να κοιμόμαστε και εμείς ήσυχοι; Ας μην ξεχνάμε ότι και μέσα στη Βουλγαρία πολλοί αμφισβητούν την ασφάλεια των αντιδραστήρων, ακόμα και μετά τις επεμβάσεις που πραγματοποιούν οι δυτικές εταιρίες για να βελτιώσουν τα επίπεδα ασφαλείας τους. Το Κοζλοντούι είναι μια μονάδα με βεβαρημένο παρελθόν. Τα ατυχήματα που έχουν μέχρι τώρα σημειωθεί είναι πάμπολλα. Όμως, πέρα από την πιθανότητα να συμβεί κάποιο ατύχημα, και μόνο η απόθεση των πυρηνικών αποβλήτων της μονάδας είναι ιδιαίτερα προβληματική. Καθώς δεν έχει βρεθεί ως σήμερα ασφαλής λύση για την αποθήκευση των αποβλήτων - οι σοβιετικοί έπαψαν από το 1987 να τα δέχονται στο έδαφός τους - αυτά συσσωρεύονται δίπλα στο χώρο του εργοστασίου με τέτοιο τρόπο ώστε κάτω από ορισμένες συνθήκες θα μπορούσε να προκληθεί ακόμα και έκρηξη.
Είναι φανερό ότι η Βουλγαρία, μια χώρα με μεγάλα οικονομικά προβλήματα, αποφάσισε να ντύσει τους παλιούς της αντιδραστήρες με καινούργια ρούχα στην προσπάθειά της να συνεχίσει να καλύπτει τις ενεργειακές της ανάγκες.
Είναι όμως κρίμα που πυρηνικές καταστροφές όπως αυτή του Τσερνομπίλ ξεχάστηκαν τόσο γρήγορα. Την ώρα που η Ουκρανία και η Ρωσία υποφέρουν ακόμα από τον απόηχο του μεγάλου πυρηνικού ατυχήματος, κάποιες άλλες χώρες τις Ευρώπης βάζουν σε κίνδυνο τη δική τους ασφάλεια καθώς κι αυτή των γειτόνων τους. Και η ιστορία μας διδάσκει ότι η μοίρα στέκεται πολύ σκληρή σε αυτούς που δεν μαθαίνουν από τα παθήματά τους.
(Κείμενο της Πηνελόπης Α. Γυφτοπούλου, από το περιοδικό Georama)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. Να γράψετε την περίληψη του κειμένου σε 100 περίπου λέξεις.
Μονάδες 25
Β1. Να εντοπίσετε και να αναλύσετε τους τρόπους λεκτικής/μορφικής σύνδεσης (συνοχή) των παραγράφων του κειμένου.
Μονάδες 8
Β2. Να αναγνωρίσετε τους τρόπους πειθούς του κειμένου, να δώσετε χαρακτηριστικά παραδείγματα και να εξηγήσετε πως αυτοί εξυπηρετούν το σκοπό της συγγραφέως.
Μονάδες 10
Β3. Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις: παρωχημένης, αντίκτυπο, ασφάλεια, αποβλήτων, καλύπτει
Μονάδες 5
Β4. Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 80 έως 100 λέξεων το περιεχόμενο της παρακάτω φράσης:
«Και η ιστορία μας διδάσκει ότι η μοίρα στέκεται πολύ σκληρή σε αυτούς που δεν μαθαίνουν από τα παθήματά τους.»
Μονάδες 12
Γ. Να συντάξετε ένα άρθρο 500-600 λέξεων στο οποίο θα παρουσιάζετε αναλυτικά τη θέση σας αναφορικά με τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Το άρθρο αυτό πρόκειται να δημοσιευτεί στην τοπική σας εφημερίδα.
Μονάδες 40

«ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ – ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ»

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΟ
Γ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ
H ιδέα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης (με διάφορες μορφές και περιεχόμενο) ξεκίνησε πολύ νωρίς, ήδη στην ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, προχώρησε δειλά και αποσπασματικά, πέρασε από διάφορα στάδια και υπό διαφορετικές ιστορικές συνθήκες, αμφισβητήθηκε, αναθεωρήθηκε, αλλά μπόρεσε και ωρίμασε βαθμηδόν στις συνειδήσεις των λαών και των ηγετών των χωρών τής Ευρώπης. Έτσι έφτασε τελικά να αποτελεί σήμερα την αδιαμφισβήτητη και δυναμική πραγματικότητα που είναι γνωστή ως «Ευρωπαϊκή Ένωση». Αυτή η ιστορική διάσταση, αυτή η διαδικασία συνειδησιακής ωρίμασης (που πόρρω απέχει από μια συμβατική, ευκαιριακή και συμπτωματική συμπόρευση), πρέπει να αποτελεί σταθερό σημείο επιστημονικής και ιδεολογικής αναφοράς για την ιδέα τής Ενωμένης Ευρώπης και την πορεία τής ολοκλήρωσης αυτής τής ιδέας.
Εκπλήσσουν πραγματικά οι ομοιότητες (χωρίς να λείπουν βεβαίως και οι έντονες διαφορές) στα κίνητρα, στους σκοπούς και στις μορφές συμφωνίας που παρατηρούνται ανάμεσα στις συμπολιτειακές ενώσεις τής ελληνικής και ρωμαϊκής αρχαιότητας αφενός και στη σύμπηξη τής Ευρωπαϊκής Ένωσης αφετέρου. Είναι επίσης εκπληκτικό πόσο συνεκτικά λειτούργησε μια θρησκεία, ο Χριστιανισμός, με τις δικές του αξίες, στη συνένωση των νέων λαών που συνδιαμόρφωσαν στους μεσαιωνικούς χρόνους τις τύχες τής Ευρώπης, αλλά και πόσες συγκρούσεις και θρησκευτικούς πολέμους προκάλεσε ο θρησκευτικός φανατισμός. Κι ωστόσο, η χριστιανική διδασκαλία από κοινού με τον ορθό λόγο και τους παραδοσιακούς θεσμούς τής ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας έφεραν κοντά τους λαούς τής Ευρώπης μέσα από τη βαθμιαία συνειδητοποίηση κοινών αρχών και αξιών.
Βεβαίως, όλους αυτούς τους αιώνες (από την αρχαιότητα μέχρι και όλον τον μεσαίωνα), οι φιλοδοξίες διαφόρων ηγετών και ηγεμόνων δυναστικών οίκων να επεκτείνουν την κυριαρχία τους σε ευρύτερες μάζες πληθυσμού και σε μεγαλύτερες γεωγραφικές εκτάσεις προκάλεσαν σφοδρές συγκρούσεις που τραυμάτισαν την ενότητα και κλόνισαν την ειρήνη στην Ευρώπη. Ουδέν, όμως, κακόν αμιγές καλού. Οι απώλειες σε ζωές, οι καταστροφές, οι ερημώσεις, οι ενοχές, η ανάγκη αποτροπής των συγκρούσεων οδήγησαν βαθμηδόν σε επιμέρους συμμαχίες και ενώσεις. Μετά δε από τα δεινά που επισώρευσαν στην Ευρώπη οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, η ανάγκη για μια κοινή βάση αρχών, κανόνων και μορφών πολιτικής συμπεριφοράς που θα επέτρεπαν την υπέρβαση των αντιθέσεων και μια ουσιαστική συνένωση των Ευρωπαϊκών λαών οδήγησε σταδιακώς στο «πολιτικό θαύμα» τής Ενωμένης Ευρώπης που βιώνουμε σήμερα. Μεγάλες πολιτικές μορφές τής Ευρώπης συνέλαβαν και πραγματοποίησαν το όραμα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης: ο Robert Schuman, o Jean Monet, o Paul Henri Spaak, αλλά και ο Charles de Gaulle, o Winston Churchill, o Konrad Adenauer και πολλοί άλλοι. Για την Ελλάδα, η πολιτική φυσιογνωμία που συνέλαβε και αγωνίστηκε σκληρά για την ένταξη τής Ελλάδος στην Ενωμένη Ευρώπη υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Την πολιτική του συνέχισε ο Ανδρέας Παπανδρέου και, με ιδιαίτερη επιτυχία, ο Κώστας Σημίτης.
Έχει λεχθεί ότι η Ευρώπη είναι «η ήπειρος των αντιφάσεων». Ωστόσο, η Ευρώπη των αντιφάσεων - των συνενώσεων δηλαδή αλλά και των συγκρούσεων, τής χριστιανικής αγάπης αλλά και των θρησκευτικών πολέμων, τής δημοκρατίας αλλά και των ολιγαρχικών έως και φασιστικών καθεστώτων, τής ειρήνης αλλά και των άγριων πολέμων, τού πιο σημαντικού πολιτισμού στις τέχνες και στα γράμματα αλλά και ενός φάσματος ασύλληπτης βαρβαρότητας - αυτή η Ευρώπη των αντιφάσεων είναι και αυτή που κατόρθωσε, περνώντας από πολλά στάδια εξέλιξης, να φθάσει στην Ενωμένη Ευρώπη των αρχών τού 21ου αιώνα, στην Ευρώπη των 25 με μια σταθερή πορεία προς την ολοκλήρωση.
H ιστορικότητα τής ιδέας τής Ευρώπης από κοινού με τη γνώση των σφαλμάτων, των αδυναμιών και των αποτυχιών τού παρελθόντος μπορούν να βοηθήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη συνειδητοποίηση τής ουσίας τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα πρέπει κάποτε να διδαχθεί και στα σχολεία της Ευρώπης για να εδραιωθεί στις ψυχές των νέων ανθρώπων. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη για μια ποιοτική ένωση των ευρωπαϊκών χωρών, η οποία θα σέβεται τις ιδιαιτερότητες των κρατών-μελών, τη γλώσσα, την παράδοση, την ιδιοπροσωπία κάθε ευρωπαϊκού λαού, την πολιτισμική πολυμορφία της Ευρώπης, ενώ παράλληλα θα καλλιεργεί, θα βαθαίνει και θα αναδεικνύει ό,τι ενώνει τους Ευρωπαίους και ό,τι τους διακρίνει ιστορικά από άλλους σύγχρονους πολιτισμούς.
Ο καίριος χώρος για τη συνειδητοποίηση τής ουσίας τής Ενωμένης Ευρώπης και για μια ποιοτική βίωση αυτής τής ουσίας είναι - μη το ξεχνάμε - ο χώρος τής Παιδείας. Οι ιδέες, οι αρχές και οι αξίες περνούν μέσα από την Εκπαίδευση, τη σχολική και την ανώτατη. Εκεί φύονται, καλλιεργούνται, συνειδητοποιούνται, αποκτούν βάθος, ουσία και συνέχεια. H ευρωπαϊκή διάσταση τής Παιδείας πρέπει να αρχίσει από τα Πανεπιστήμια, στην κατάρτιση των αυριανών εκπαιδευτικών τής Γενικής Εκπαίδευσης, για να περάσει σωστά, ουσιαστικά και διαθεματικά στη μόρφωση και διαμόρφωση των αυριανών πολιτών τής Ενωμένης Ευρώπης. Θεωρώ, μάλιστα, ιδιαίτερα σημαντικό ότι τα Πανεπιστήμια τής Ευρώπης έχουν πεισθεί και ενθαρρύνουν συστηματικά τη διακινητικότητα (mobility) των φοιτητών, τη μετάβαση και φοίτησή τους (για μερικά εξάμηνα και με αναγνώριση αυτής τής φοίτησης) σε άλλα πανεπιστήμια τής Ευρώπης. Κι αυτό σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Όπως είναι σημαντική και η δυνατότητα - που αρχίζει να διαφαίνεται - απόκτησης κοινών πανεπιστημιακών πτυχίων ή και μεταπτυχιακών τίτλων. H συμφοίτηση και συνεργασία των νέων σ' ένα κατ' εξοχήν πνευματικό πεδίο που είναι η κατάκτηση τής επιστήμης δημιουργεί τους καλύτερους όρους για μια ποιοτική βίωση τής Ένωσης.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ , 2004)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. Να γράψετε στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου σε 120 περίπου λέξεις.
Μονάδες 25
Β1. Να τιτλοφορήσετε το κείμενο.
Μονάδες 5
Β2. Να βρείτε τις νοηματικές-λογικές σχέσεις με τις οποίες συνδέονται οι παράγραφοι του κειμένου (αλληλουχία) και κατόπιν να αξιολογήσετε την αλληλουχία.
Μονάδες 8
Β3. Να αναγνωρίσετε το ρόλο που διαδραματίζει στη δομή του κειμένου η τελευταία παράγραφος.
Μονάδες 6
Β4. Να γράψετε ένα συνώνυμο και αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις: αποσπασματικά, κίνητρα, φανατισμός, σέβεται, κατάρτιση
Μονάδες 5
Β5. Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 80 έως 100 λέξεων τη φράση:
«H συμφοίτηση και συνεργασία των νέων σ' ένα κατ' εξοχήν πνευματικό πεδίο που είναι η κατάκτηση τής επιστήμης δημιουργεί τους καλύτερους όρους για μια ποιοτική βίωση τής Ένωσης.»
Μονάδες 11

Γ. Συμμετέχετε στη Βουλή των Εφήβων, και ειδικότερα στην Επιτροπή για θέματα Παιδείας, και έχετε αποφασίσει στην εισήγησή σας να μιλήσετε για τους στόχους που πρέπει να θέσει η εκπαίδευση μέσα στο νέο περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί με την ένταξη της χώρας μας στην Ενωμένη Ευρώπη και οι οποίοι σχετίζονται με τη διπλή ιδιότητα που έχουν πλέον οι μαθητές, ως Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες. Να συντάξετε τη σχετική εισήγηση, η οποία δεν πρέπει να ξεπερνά τις 600 λέξεις (προσχεδιασμένος προφορικός λόγος).
Μονάδες 40

«ΠΑΙΔΕΙΑ»

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΟ
Tου Mιχαλη Παπαδοπουλου
Oι υπεύθυνοι των τελευταίων δεκαετιών για την Παιδεία στη χώρα μας πρέπει να μη νιώθουν ιδιαίτερα ευτυχείς. Mηδέποτε ασχοληθέντες με τη χάραξη ενός μεσο- και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και μη επιδιώκοντες τη συγκρότηση συνολικά του αναγκαίου καταστατικού χάρτη - θεσμού για την παιδεία, πέτυχαν:
- Nα παίρνονται αποσπασματικές, βιαστικές αποφάσεις, που οδηγούν σε παρεμβάσεις στους επιμέρους τομείς της παιδείας, ικανοποιώντας το κάθε φορά επικρατούν «λαϊκό αίσθημα» και διατυπώνοντας συνάμα συνθήματα λαϊκισμού, όπως «όλα τα Eλληνόπουλα έχουν ίδια δικαιώματα» (ποιος το αμφισβητεί ως αρχή και ποιος το πιστεύει στην πράξη;) και δαιμονοποιώντας τους κατά καιρούς κακούς (πρυτάνεις, εκπαιδευτικούς, μαθητές κ.ά.).
- Nα ακυρωθεί η σημασία της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης στο κυνήγι ενός «πανεπιστημιακού πτυχίου», ως πανάκεια, κατάλοιπο άλλων εποχών και αποτέλεσμα κοινωνικών ανασφαλειών.
- Nα μεταφέρεται η ανυπαρξία του ουσιαστικού διαλόγου σε «πολεμικές αντιπαραθέσεις» στα τηλεοπτικά παράθυρα ή σε πορείες στους δρόμους, με αποτέλεσμα να θεσμοποιείται η, διά της υποκαταστάσεως, κατάργηση του ουσιαστικού, ρεαλιστικού και οριοθετημένου διαλόγου.
- Nα μιλούν για μιαν αναβαθμισμένη και ανταγωνιστική παιδεία, αποσιωπώντας ότι γι’ αυτήν διατίθεται στη χώρα μας μόνο το 3,7% του AEΠ, ενώ ο μέσος όρος στην E.E. είναι 5,5%, με αποτέλεσμα το ανά φοιτητή διατιθέμενο ποσό (της αμοιβής των εκπαιδευτικών συμπεριλαμβανομένης) να είναι μικρότερο του 60% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
- Nα εκδηλώνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την έρευνα και την τεχνολογία, όταν η χώρα μας είναι η τελευταία στην Eυρώπη, διαθέτοντας 0,51% του AEΠ της για τον σκοπό αυτόν, έναντι 1,86% του κοινοτικού μέσου όρου.
- Nα ικανοποιούν το δημόσιο αίσθημα για την παροχή γνώσης και πτυχίων σε όλα τα Eλληνόπουλα, αυξάνοντας αδιανόητα τον αριθμό των εισακτέων στα ανώτατα ιδρύματα και ιδρύοντας «νέα τμήματα» ανά την επικράτεια με απίθανα αντικείμενα και χωρίς τη διασφάλιση της αντίστοιχα απαιτούμενης υποδομής, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης γνώσης.
- Nα αναφέρεται, όλο και πιο συχνά, ότι τα πτυχία κρίνονται από την αγορά. H παιδεία, οι αρχές και οι αξίες που οι λαοί της Eυρώπης κατέκτησαν με μακροχρόνιους αγώνες από την εποχή του Διαφωτισμού, φαίνεται να μην μετρούν. H αγορά κρίνει πράγματι και φαίνεται να ζητάει έναν περιορισμένο αριθμό αποφοίτων με εξειδικευμένες, κυρίως μεταπτυχιακές, σπουδές υψηλού επιπέδου, που θα τους αμείβει ικανοποιητικά, και μία μεγάλη μάζα αποφοίτων AEI και TEI με περιορισμένη γνώση, ως χαμηλού κόστους εξαθλιωμένο «επιστημονικό προσωπικό». Tι θα προκύψει αν το κριτήριο αυτό του ελάχιστου κόστους επεκταθεί στα μέσα ενημέρωσης, στα λογοτεχνικά βιβλία και στους πολιτικούς;
Tο ερώτημα πού και πώς βαδίζει η παιδεία μας θα πρέπει να προβληματίσει όλους:
- Tη σημερινή ηγεσία του YΠEΠΘ που πρέπει να αποφύγει, όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα, αποσπασματικά και πρόσκαιρα μέτρα, προχωρώντας μέσα από διάλογο σε μεθοδευμένες, ρηξικέλευθες λύσεις.
- Tη Bουλή, που με ευκολία ψηφίζει νομοθετήματα (π.χ. ανωτατοποίηση των TEI), ενώ ποτέ δεν λειτούργησε η διακομματική για την παιδεία επιτροπή.
- Tους πανεπιστημιακούς και εκπαιδευτικούς γενικότερα, που περιμένουμε πρωτοβουλίες μόνο από το YΠEΠΘ, ασκούντες μονίμως «κριτική», ενώ από χρόνια έπρεπε να έχουμε αναλάβει την ευθύνη σύνταξης και κατάθεσης πρότασης ενός ολοκληρωμένου καταστατικού χάρτη για την παιδεία.
Tίποτα δεν υποκαθιστά την αυτογνωσία, την πρόβλεψη, τη στρατηγική. Oι «τομές, ρήξεις, ολοκληρώσεις», όροι που καθημερινά ακούγονται, έχουν χάσει τη σημασία τους.
Tο μόνο που επιτυγχάνεται, καθώς το καράβι της παιδείας βουλιάζει, είναι η ακόμη πιο έντονη διαφοροποίηση ανάμεσα σε αυτούς που θα μπορούν να έχουν μια υψηλού επιπέδου εκπαίδευση και στους υπόλοιπους. Oδηγούμαστε προς μία πραγματικά ταξική παιδεία. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο εθνικός διάλογος για την παιδεία, που ξεκίνησε, θα έχει αποτέλεσμα μόνο αν ξεχάσουμε τις κομματικές αντιπαραθέσεις, τις συντεχνιακές και συνδικαλιστικές προκαταλήψεις, το δήθεν «πολιτικό κόστος» των αποφάσεων, την «ξύλινη» γλώσσα που ολοένα και συχνότερα ακούγεται και, συνάμα, αν παράλληλα αναλογιστούμε τις ευθύνες μας για τις γενιές που ακολουθούν.
(Από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2005)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. Να παρουσιάσετε το περιεχόμενο του άρθρου μέσα στην τάξη σας συντάσσοντας ένα κείμενο 120 περίπου λέξεων.
Μονάδες 25
Β1. Να χαρακτηρίσετε το ύφος του κειμένου σε σχέση με την επικοινωνιακή του περίσταση.
Μονάδες 5
Β2. Να αναγνωρίσετε τη συλλογιστική πορεία του κειμένου και να αιτιολογήσετε τη θέση σας.
Μονάδες 6
Β3. Ποια λειτουργία της γλώσσας χρησιμοποιεί ο συγγραφέας και τι πετυχαίνει με αυτή;
Μονάδες 8
Β4. Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις/φράσεις: μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, λαϊκισμού, κατάλοιπο, ρηξικέλευθες λύσεις, έχουν χάσει
Μονάδες 5
Β5. Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 80 έως 100 λέξεων τη φράση:
«Oι «τομές, ρήξεις, ολοκληρώσεις», όροι που καθημερινά ακούγονται, έχουν χάσει τη σημασία τους.»
Μονάδες 11
Γ. Να συντάξετε μια επιστολή 500-600 περίπου λέξεων, την οποία πρόκειται να στείλετε στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και στην οποία θα καταθέτετε τις προτάσεις σας για την ουσιαστική αναβάθμιση της παιδείας στη χώρα μας.
Μονάδες 40

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Στα "σκαριά" ο πρώτος πυρηνικός σταθμός στην Τουρκία

04/11/2009 | 16:51 Τελευταία Ενημέρωση 16:51 04/11/2009
http://www.skai.gr

Η Τουρκία αναμένει ολοκλήρωση τον Δεκέμβριο της συμφωνίας για τον πρώτο πυρηνικό σταθμό
Η ρωσική εταιρία Atomstroyexport αναλαμβάνει την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού
Την ολοκλήρωση των συνομιλιών, με τη ρωσική εταιρία Atomstroyexport, για την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού αναμένει τον επόμενο μήνα η Τουρκία, ενώ προγραμματίζει επιτάχυνση των σχεδίων για κατασκευή και άλλων σταθμών, σύμφωνα με σημερινές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Ενέργειας κ. Τανέρ Γιλντίζ.

Η γείτονα έχει επανειλημμένα μεταθέσει το χρονικό όριο της ολοκλήρωσης της διαδικασίας προσφορών - έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 2008 - στην οποία η ρωσική εταιρία και οι εταίροι της, οι τουρκικές Inter PAO και Park Teknik, ήταν το μοναδικό κονσόρτσιουμ που υπέβαλε προσφορά. Η Άγκυρα επιθυμεί να μειώσει το κονσόρτσιουμ την τιμή στην οποία θα πωλεί ηλεκτρική ενέργεια στην Τουρκία.

"Συνεχίζονται οι συνομιλίες για τον πυρηνικό σταθμό, αλλά δεν είμαστε σε σημείο που να μπορώ να ανακοινώσω λεπτομέρειες", είπε ο κ. Γιλντίζ, μιλώντας σε ενεργειακό συνέδριο και επίσης πρόσθεσε ότι "επιθυμούμε να τις ολοκληρώσουμε μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου ή τον Δεκέμβριο".

Ο πρώτος πυρηνικός σταθμός στη γείτονα θα κατασκευαστεί κοντά στην πόλη Ακουγιού στην ανατολική Μεσόγειο
Η αναθεωρημένη προσφορά της Atomstroiexport, την οποία εξετάζει η κυβέρνηση Ερντογάν, είναι 0,134 με 0,154 δολάρια την κιλοβατώρα, 27% κάτω από την αρχική προσφορά.

Ο πρώτος πυρηνικός σταθμός στη γείτονα θα κατασκευαστεί κοντά στην πόλη Ακουγιού, στην ανατολική Μεσόγειο. Στη συνέχεια, η Τουρκία επιθυμεί να κατασκευάσει άλλους δύο σταθμούς τουλάχιστον, με πιθανές τοποθεσίες κοντά στη Σινόπη, καθώς επιχειρεί να καλύψει επερχόμενες ελλείψεις ηλεκτρικής ενέργειας και να περιορίσει την εξάρτησή της από εισαγωγές ενέργειας. Στόχος της κυβέρνησης Ερντογάν είναι η κάλυψη, με ατομική ενέργεια, σε 20 χρόνια από σήμερα των αναγκών της Τουρκίας σε ποσοστό 20%.

"Μέσα στο 2010 έχουμε σχέδια και για το Ακουγιού και για τη Σινόπη και εύκολα μπορώ να πω ότι έχουμε σχέδια και για άλλες τοποθεσίες μετά από αυτές", είπε ο κ. Γιλντίζ.

Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας υπογράμμισε, παράλληλα, ότι το υπουργείο του εκπονεί νομοσχέδιο για την περαιτέρω ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ότι θα το φέρει προς ψήφιση στο κοινοβούλιο σε τέσσερις μήνες

Γερμανία και Ρωσία σε εγρήγορση μετά το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία

15/03/2011 | 18:40 Τελευταία Ενημέρωση 18:46 15/03/2011
http://www.skai.gr

Αυξάνουν τα επίπεδα ασφάλειας στους πυρηνικούς σταθμούς που διαθέτουν, η Γερμανία και η Ρωσία, όπως ανακοίνωσαν την Τρίτη εν μέσω της περιβαλλοντικής κρίσης στην Ιαπωνία.
Τον έλεγχο των ρωσικών πυρηνικών εγκαταστάσεων και την αναθεώρηση των σχεδίων της χώρας για την πυρηνική ενέργεια διέταξε ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν.

Από την πλευρά της, η γερμανίδα καγκελάριος Aγγελα Μέρκελ ανακοίνωσε ότι κλείνουν άμεσα και για τρεις μήνες και οι επτά πυρηνικοί σταθμοί που τέθηκαν σε λειτουργία στη Γερμανία πριν από το 1980.

Εξάλλου, σε δοκιμασίες αντοχής συμφώνησε να προχωρήσει η ΕΕ όσον αφορά τους 153 πυρηνικούς αντιδραστήρες που φιλοξενούντα σε εργοστάσια στο έδαφός της.

Στο μεταξύ, την ανησυχία τους εκφράζουν ελληνικές οργανώσεις και επιστήμονες για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας που προβλέπει την κατασκευή μέχρι το 2022, τριών σταθμών και τις επιπτώσεις που θα έχει στην Ελλάδα ένα πιθανό ατύχημα σαν της Ιαπωνίας.

Ισπανία: Έλεγχοι ασφαλείας στα πυρηνικά εργοστάσια

16/03/2011 | 14:30 Τελευταία Ενημέρωση 14:30 16/03/2011
http://www.skai.gr/news/environment/article/165194/ispania-eleghoi-asfaleias-sta-purinika-ergostasia-/

Ο ισπανός υπουργός βιομηχανίας Μιγκέλ Σεμπαστιάν
Ελέγχους ασφαλείας σε όλα τα πυρηνικά της εργοστάσια θα πραγματοποιήσει η Ισπανία στον απόηχο της ιαπωνικής κρίσης στην Ιαπωνία, όπως ανακοίνωσε την Τετάρτη ο υπουργός Βιομηχανίας της χώρας, Μιγκέλ Σεμπαστιάν.
Η κυβέρνηση θα διερευνήσει τους κινδύνους για τα πυρηνικά εργοστάσια από σεισμούς ή πλημμύρες, είπε ο υπουργός.

Η Mαδρίτη είχε νωρίτερα ανακοινώσει ότι δεν θα αναθεωρήσει την ενεργειακή της πολιτική επί του παρόντος και υποστήριξε ότι τα ισπανικά πυρηνικά εργοστάσια είναι ασφαλή.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις απαιτούν το κλείσιμο του εργοστασίου στη βόρεια Γαρόνα, η λειτουργία του οποίου έπρεπε να τερματιστεί φέτος, αλλά στο οποίο επιτράπηκε η λειτουργία μέχρι το 2013.

Τα αριστερά κόμματα κάλεσαν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Θαπατέρο να σταματήσει σταδιακά τη λειτουργία των πυρηνικών εργοστασίων της Ισπανίας, όπως είχε αρχικά δεσμευτεί ότι θα πράξει.

Η Ισπανία λαμβάνει περίπου το 20% της ενέργειάς της από οκτώ πυρηνικά εργοστάσια.

Wikileaks: Eίχε ενημερωθεί η Ιαπωνία

NAFTEMPORIKI.GR Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2011 11:10
Τελευταία Ενημέρωση : 18/03/2011 13:10


Η Ιαπωνία είχε ειδοποιηθεί ήδη από το Δεκέμβριο του 2008 για τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος εξαιτίας των ισχυρών σεισμών, αλλά και της ολιγωρίας αξιωματούχων, εν μέσω κατηγοριών ακόμη και για συγκάλυψη ατυχημάτων, αποκαλύπτουν έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Wikileaks.
Η Ιαπωνία είχε ειδοποιηθεί ήδη από το Δεκέμβριο του 2008 για τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος εξαιτίας των ισχυρών σεισμών, αλλά και της ολιγωρίας αξιωματούχων, εν μέσω κατηγοριών ακόμη και για συγκάλυψη ατυχημάτων, αποκαλύπτουν έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Wikileaks.
Σε ένα από αυτά, αξιωματούχος της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, ο οποίος δεν κατονομάζεται, εμφανίζεται να εξηγεί ότι «οι κανονισμοί σεισμικής ασφαλείας έχουν αναθεωρηθεί μόνο τρεις φορές τα τελευταία 35 χρόνια και ότι τώρα η ΙΑΕΑ τους επανεξετάζει». Οι πυρηνικοί ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί, στους οποίους αναφερόταν, είχαν σχεδιαστεί να αντέχουν σεισμούς έως και 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, όταν ο σεισμός της Παρασκευής άγγιξε τα 9 Ρίχτερ. Ο αξιωματούχος «σημείωσε ότι οι πρόσφατοι σεισμοί έχουν σε κάποιες περιπτώσεις υπερέβαιναν τη σχεδιαστική βάση ορισμένων πυρηνικών σταθμών».

Aλλο έγγραφο, που συντάχθηκε το 2006, αναφερόταν σε δικαστική εντολή για το κλείσιμο εγκατάστασης, η οποία θα μπορούσε να αντέξει σε σεισμό μόλις 6,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Το ιαπωνικό δικαστήριο αιτιολογούσε την απόφαση λέγοντας ότι ο ντόπιος πληθυσμός θα κινδύνευε με έκθεση σε ραδιενέργεια, σε περίπτωση φυσικής καταστροφής. Η Υπηρεσία Πυρηνικής και Βιομηχανικής Ασφάλειας της Ιαπωνίας ωστόσο, είχε τότε απορρίψει τους ισχυρισμούς ενώ, τρία χρόνια αργότερα, δικαστήριο την δικαίωσε...

Ένα τρίτο έγγραφο αφορά τις επικρίσεις του γνωστού βουλευτή των Φιλελευθέρων Δημοκρατών Τάρο Κόνο σε βάρος «της ιαπωνικής γραφειοκρατίας και των ενεργειακών ομίλων που συνεχίζουν την ξεπερασμένη ενεργειακή στρατηγική τους, εμποδίζοντας την ανάπτυξη των εναλλακτικών πηγών ενέργειας και αποκρύπτοντας πληροφορίες από τη Βουλή και την Κοινή Γνώμη».

Σημειώνεται ότι το 2002, πέντε υψηλόβαθμα στελέχη της Επιχείρησης Ηλεκτρισμού του Τόκιο TEPCO, παραιτήθηκαν εν μέσω επικρίσεων ότι είχαν δώσει ψευδή στοιχεία για τις προδιαγραφές ασφαλείας πυρηνικών εγκαταστάσεων. Το 2006 μάλιστα, η κυβέρνηση έδωσε εντολή στην TEPCO να πραγματοποιήσει ελέγχους στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, μετά τη διαπίστωση ότι τα στοιχεία αυτά χρησιμοποιούνταν σε επιθεωρήσεις ήδη από το 1985!

Βολές ΗΠΑ εναντίον Ιάπωνα αξιωματούχου της ΙΑΕΑ


Εν τω μεταξύ, σε τηλεγράφημα προς τη Ουάσινγκτον με ημερομηνία την 1η Δεκεμβρίου του 2009, η αμερικανική πρεσβεία στη Βιέννη κατηγορεί για ανικανότητα τον Ιάπωνα επικεφαλής του τομέα ασφαλείας της ΙΑΕΑ, επικρίνοντάς τον έντονα για τη διαφαινόμενη αδυναμία του να «αντιμετωπίσει τις πρακτικές της ίδιας της Ιαπωνίας στον τομέα της ασφάλειας.» Κατά το συντάκτη, ο Τομιχίρο Τανιγκούτσι, ο οποίος ηγείτο μέχρι πέρυσι του Τμήματος Πυρηνικής Ασφάλειας, «είναι αδύναμος ως επικεφαλής» και «έχει απογοητεύσει ιδιαίτερα» τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οταν το απίθανο γίνεται εξαιρετικά πιθανό

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 20/03/2011, 05:45
http://www.tovima.gr/opinions


Οταν πρωτοεμφανίστηκαν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, στη δεκαετία του ΄60, οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας για να υπογραμμίσουν το πόσο ασφαλείς είναι προέβαλαν το επιχείρημα ότι η πιθανότητα θανάτου από πυρηνικό αντιδραστήρα είναι ίδια με την πιθανότητα θανάτου από την πτώση μετεωρίτη. Με το πρώτο πυρηνικό ατύχημα εγκατέλειψαν το παράδειγμα του μετεωρίτη και προέβαλλαν άλλα που να ταιριάζουν σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.
Για το Τhree Μile Ιsland στην Πενσυλβανία το επιχείρημα ήταν το ανθρώπινο λάθος. Στο Τσερνόμπιλ το επιχείρημα ήταν ότι έφταιγε η παρωχημένη ανατολική τεχνολογία. Στην Ιαπωνία το επιχείρημα είναι το τσουνάμι. Στη Φουκουσίμα η κατάσταση δεν είναι ομαλή και μάλλον, θα έλεγα, ανεξέλεγκτη. Η αρχή του προβλήματος ήταν οι εκρήξεις στις δεξαμενές φύλαξης του καμένου ουρανίου λόγω αδυναμίας ψύξης του. Στις δεξαμενές αυτές βρίσκονται 150 τόνοι πυρηνικών αποβλήτων. Το αποτέλεσμα αυτών των εκρήξεων ήταν διπλό. Πρώτον, γκρέμισαν το κτίριο και την οροφή του σταθμού και, δεύτερον, προκάλεσαν την ελεύθερη έξοδο των ραδιενεργών στοιχείων στην ατμόσφαιρα. Το πρόβλημα συνεχίστηκε και σε άλλους αντιδραστήρες πλην του αριθμού 1. Θα πρέπει να πούμε ότι η το καμένο αυτό καύσιμο που αποτελεί και το πυρηνικό απόβλητο είναι πολύ πιο ραδιενεργό από το ουράνιο που βρίσκεται στην καρδιά του αντιδραστήρα.

Παράλληλα, στο εσωτερικό των αντιδραστήρων η θερμοκρασία, άρα και η πίεση, ανέβαινε λόγω έλλειψης ψύξης, γεγονός που θα μπορούσε στην ακραία περίπτωση να οδηγήσει σε έκρηξη με καταστροφή του προστατευτικού ατσάλινου θόλου. Η ρίψη θαλασσινού νερού από ελικόπτερα έχει στόχο την ελάττωση της θερμοκρασίας της καρδιάς του αντιδραστήρα, αλλά και της δεξαμενής φύλαξης του καμένου καυσίμου.

Το πυρηνικό ατύχημα που συνέβη πριν από 25 χρόνια στο Τσερνόμπιλ είχε κατά τους θεωρητικούς υπολογισμούς πιθανότητα να συμβεί μία στο εκατομμύριο. Το ίδιο και το πολλαπλό πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Ωστόσο η εμπειρική πραγματικότητα απέδειξε ότι σε διάστημα 25 μόνο ετών είχαμε δύο σοβαρά ατυχήματα τα οποία διέψευσαν κατηγορηματικά τις θεωρητικές προβλέψεις. Το συμπέρασμα είναι ότι δεν ισχύουν οι πιθανότητες σε πυρηνικά ατυχήματα, γιατί ούτε η έκταση και η σοβαρότητά τους μπορεί να προβλεφθούν αλλά και οι επιπτώσεις τους διαρκούν για πολλές εκατοντάδες χρόνια. Τα ραδιενεργά στοιχεία έχουν μεγάλο χρόνο ημιζωής (το χρονικό διάστημα κατά το οποίο περιορίζεται στο μισό η δραστικότητά τους) και διαχέονται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Στα χαρακτηριστικά αυτά που συνιστούν τον επισφαλή χαρακτήρα των πυρηνικών αντιδραστήρων προστίθεται και το γεγονός ότι κατασκευάζονται και λειτουργούν από ιδιωτικές εταιρείες για να επιφέρουν κέρδος. Στον βωμό του κέρδους πολλές φορές παραβλέπονται η ασφάλεια και η προστασία του πολίτη.

Το γεγονός ότι ακόμη και η Ιαπωνία, το υπόδειγμα του πυρηνικού λόμπι, που διακρίνεται για την τεχνολογική υπεροχή και οργάνωσή της, όπως επίσης και για την πειθαρχία και ευσυνειδησία του λαού της, δεν κατάφερε να λειτουργεί ασφαλείς πυρηνικούς αντιδραστήρες σηματοδοτεί την επικινδυνότητά τους.
Γι΄ αυτό, το θέμα της πυρηνικής ενέργειας θα πρέπει να αναθεωρηθεί σε παγκόσμια κλίμακα, με δεδομένο ότι οι μισοί από τους σημερινούς αντιδραστήρες που λειτουργούν στον κόσμο είναι γερασμένοι και θα πρέπει να κλείσουν, να πραγματοποιηθεί μια αποφασιστική στροφή σε άλλες μορφές ενέργειας.

Ο κ. Θανάσης Γεράνιος είναι αναπληρωτής καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Η χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ηλεκτροπαραγωγή είναι και επικίνδυνη και οικονομικά ασύμφορη

1. Σε κατάσταση ομαλής λειτουργίας, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες εκπέμπουν ραδιενεργά αέρια που διαφεύγουν στην ατμόσφαιρα. Επίσημες καταγγελίες γερμανικών μη κυβερνητικών οργανώσεων έχουν διαπιστώσει επίπεδα ραδιενέργειας της ατμόσφαιρας κοντά σε πυρηνικούς αντιδραστήρες που ξεπερνούν τα καθορισμένα ανώτατα όρια (που και αυτά είναι πλασματικά και αμφισβητούνται και από τους ειδικούς).
2. Σε περίπτωση ατυχήματος, όπως εμπειρικά πια γνωρίζουμε, οι επιπτώσεις θα είναι ανυπολόγιστες και σε έκταση και σε διάρκεια. Οι επιπτώσεις από τη ραδιενέργεια αργούν μερικές δεκαετίες να φανούν.

3. Είναι λάθος να εκτιμά κανείς τον πυρηνικό κίνδυνο μόνο από τη λειτουργία του πυρηνικού του αντιδραστήρα. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας είναι μόνον ένα κομμάτι της όλης εγκατάστασης.

4. Η λειτουργία του απαιτεί και έναν αριθμό πρόσθετων πυρηνικών μονάδων. Για παράδειγμα, η μονάδα εξόρυξης ουρανίου, η μονάδα καθαρισμού του ορυκτού και σύνθεσής του σε οξείδια του ουρανίου, η μονάδα εμπλουτισμού του, η μονάδα κατασκευής ράβδων καυσίμου, η μονάδα επεξεργασίας του καμένου πυρηνικού καυσίμου και η μονάδα προσωρινής φύλαξής του. Αυτές οι μονάδες ενέχουν επί πλέον κινδύνους που θα πρέπει να προστεθούν σε αυτούς των πυρηνικών αντιδραστήρων (Tokaimura της Ιαπωνίας, παράδειγμα ατυχήματος σε μονάδα επεξεργασίας πυρηνικού καυσίμου).

5. Το μεγαλύτερο και άλυτο πρόβλημα της πυρηνικής ενέργειας είναι η συσσώρευση των πυρηνικών αποβλήτων των αντιδραστήρων. Η ραδιενέργεια των χιλιάδων τόνων αυτού του πυρηνικού αποβλήτου είναι άκρως επικίνδυνη, έχει μεγάλη διάρκεια ζωής και η διαχείρισή του είναι άκρως δαπανηρή, σε σημείο που χώρες όπως η Βουλγαρία, μη διαθέτοντας τους αναγκαίους πόρους, να το συσσωρεύουν στις δεξαμενές αποβλήτων των πυρηνικών τους σταθμών σε σημείο κινδύνου διαρροής. Πρακτικά, σήμερα περισσότερο στοιχίζει η σωστή διαχείριση ενός κιλού πυρηνικού αποβλήτου απ' ό,τι η αγορά ενός κιλού φρέσκου καυσίμου ουρανίου. Το γεγονός του μεγάλου κόστους διαχείρισης έδωσε αφορμή για παράνομους τρόπους αντιμετώπισής του, όπως η καταβύθισή του σε θάλασσες με περίεργα ναυάγια (Μεσόγειος) ή η εναπόθεσή του σε χώρους χωρίς τα αναγκαία μέτρα ασφάλειας.

Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες γηράσκουν επικίνδυνα

6. Ενα σοβαρότατο και μακροπρόθεσμο πρόβλημα που δεν έχουμε ακόμη «ζήσει» τις συνέπειές του, είναι το γεγονός ότι κάθε πυρηνικός αντιδραστήρας έχει περιορισμένο χρόνο λειτουργίας τα 30 χρόνια. Μετά απ' αυτό το διάστημα, αντικειμενικά απαγορεύεται να λειτουργεί λόγω υπερβολικής ραδιενεργού ακτινοβολίας που ουσιαστικά τον μετατρέπει σε πυρηνικό απόβλητο. Επιβάλλεται να σταματήσει, να διαλυθεί και να γίνει πυρηνικό απόβλητο. Ηδη, πολλές δεκάδες σταθμοί έχουν κλείσει λόγω γήρατος και μελετάται η διάλυσή τους. Είναι πλέον πυρηνικά απόβλητα. Το κόστος διάλυσης ανά 1.000 μεγαβάτ ισχύος εκτιμάται σε 300 εκατομμύρια έως 2 δισ. δολάρια. Σήμερα, από τους περίπου 430 πυρηνικούς αντιδραστήρες οι μισοί θα φτάσουν στο γήρας τους σε 5-6 χρόνια και το πρόβλημα της διάλυσής τους θα διογκωθεί ακόμη περισσότερο λόγω αδυναμίας αποτελεσματικής λύσης.

7. Η λειτουργία ενός αντιδραστήρα προϋποθέτει μονάδα εμπλουτισμού. Αυτή παράγει σαν παραπροϊόν το γνωστό από τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Γιουγκοσλαβία, απεμπλουτισμένο ουράνιο, πρώτη ύλη κατασκευής ραδιενεργών όπλων. Μια άλλη, στρατιωτικού ενδιαφέροντος μονάδα, είναι η μονάδα επεξεργασίας του καμένου πυρηνικού καυσίμου, από το οποίο ανακτάται ποσότητα πλουτωνίου που έχει παραχθεί μέσα στον αντιδραστήρα κατά τη λειτουργία του. Και όπως είναι γνωστό, το πλουτώνιο αυτό με ειδική επεξεργασία μπορεί να αποτελέσει την πρώτη πυρηνική ύλη κατασκευής πυρηνικού όπλου.

Μύθος ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες δεν συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου

8. Την ενέργεια που παράγουν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες οι υποστηρικτές τους τη θεωρούν «καθαρή». Πίσω από το αόρατο της ραδιενέργειας αποκρύπτουν από την κοινωνία όλους τους κινδύνους. Η ραδιενέργεια δεν είναι αισθητή με κανένα ανθρώπινο όργανο. Και όταν γίνει αισθητή από κάποια επίπτωση στην υγεία, τότε είναι πλέον αργά. Παρ' ότι στο θέμα των χημικών ρύπων ο πυρηνικός αντιδραστήρας είναι σχεδόν αμέτοχος, στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στη θερμική μόλυνση της ατμόσφαιρας συμμετέχει και μάλιστα σημαντικά. Διότι, από τη συνολική παραγόμενη ισχύ του αντιδραστήρα, ένα μέρος μετατρέπεται σε ηλεκτρικό ρεύμα και δύο σε θερμότητα, που εκλύεται στο περιβάλλον. Αρα, η σχέση προσφερόμενης ενέργειας και θερμικής μόλυνσης του περιβάλλοντος είναι δυσανάλογα επιβαρυντική. Επίσης, όλες οι βοηθητικές μονάδες που απαιτούνται για τη λειτουργία του αντιδραστήρα επιβαρύνουν και αυτές θερμικά την ατμόσφαιρα.

9. Δεν πρέπει να λησμονούμε την επικινδυνότητα σαν στόχο τρομοκρατικών ενεργειών μιας πυρηνικής μονάδας με τόσο μεγάλη συγκέντρωση ενέργειας και ραδιενέργειας. Στο παρελθόν, είχαμε αρκετές περιπτώσεις αεροπειρατείας με εκβιασμούς που στηρίζονταν στην πτώση του αεροσκάφους πάνω σε πυρηνικούς σταθμούς. Ισως μια όμοια περίπτωση να ήταν και η πτώση του τέταρτου αεροσκάφους στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ κοντά στο πυρηνικό εργοστάσιο της πόλης Three Mile Island, η οποία καλύπτεται με μυστήριο ως προς τα γεγονότα.

10. Το επιχείρημα των υποστηρικτών της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας για το «μοντέλο» της Γαλλίας, η οποία στηρίζεται πάνω από 80% στην πυρηνική κιλοβατώρα, σαν παράδειγμα ασφαλούς χρήσης της κάθε άλλο παρά θετικό είναι αν μελετηθεί αντικειμενικά. Από το 1967 έχουν γίνει 20 μικρά ή μεγάλα πυρηνικά ατυχήματα που και θανατηφόρα ήταν και ραδιενεργές μολύνσεις έδωσαν. Σε εγκαταλειμμένο αντιδραστήρα στη Ν. Γαλλία (Rapsodie), σημειώθηκε έκρηξη στη δεξαμενή αποβλήτων του σταθμού, με αποτέλεσμα το θάνατο ενός και τον τραυματισμό τεσσάρων τεχνικών. Το ατύχημα αυτό έγινε στη διαδικασία αποσυναρμολόγησης του παλαιού αυτού σταθμού μεταξύ άλλων, που σταμάτησε τη λειτουργία του το 1981. Ακολούθησαν και άλλα ατυχήματα στους πυρηνικούς σταθμούς St. Laurent des Eaux, Cattenom, Fessenheim, Dampierre, Blayais κ.α. Εξι άλλοι γαλλικοί αντιδραστήρες έχουν βάλει λουκέτο σε τρεις αντίστοιχα πόλεις, Chinon, Marcoule και Monts d' Arree, και περιμένουν σαν πυρηνικά απόβλητα μια μη διαφαινόμενη λύση.

Ο πολυδιαφημιζόμενος γαλλικός αντιδραστήρας Superphenix έκλεισε το 1990 λόγω επικινδυνότητας πριν καλά καλά προλάβει να λειτουργήσει.

Και ας μη διαφεύγει την προσοχή μας ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία η Γαλλία, αναγκασμένη να σφραγίσει τους παλαιούς ακτινοβολούντες πυρηνικούς αντιδραστήρες, θα γίνει ένα νέο πυρηνικό «μοντέλο» πυρηνικών αποβλήτων αυτή τη φορά.

11.Τέλος, είναι επιστημονικό λάθος η σύγκριση πυρηνικών με συμβατικούς κινδύνους. Οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας αναφέρονται στη στεγνή γλώσσα της στατιστικής για μεγαλύτερη πιθανότητα να συμβεί ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα από το να συμβεί ένα πυρηνικό. Ομως, σε ένα θανατηφόρο συμβατικό ατύχημα το αποτέλεσμα είναι συγκεκριμένοι θάνατοι με συγκεκριμένη έκταση, διάρκεια και αποτέλεσμα της καταστροφής. Ο κύκλος του κλείνει αμέσως. Αντίθετα, σ' ένα πυρηνικό ατύχημα οι επιπτώσεις είναι ανυπολόγιστες. Θα απαιτηθούν αιώνες και πολλές γενεές, ώστε να συνυπολογιστούν τα αρνητικά αποτελέσματα και η έκταση και διάρκεια της πολλαπλής καταστροφής σε ανθρώπους, περιβάλλον, χλωρίδα, πανίδα με επιπτώσεις πλέον βαθιά κοινωνικές. Ο κύκλος του μόλις έχει ανοίξει.

Το 15,2% της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής προέρχεται από πυρηνικά εργοστάσια

Το 15,2% της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής προέρχεται από πυρηνικά εργοστάσια

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ*

Η αναβίωση της συζήτησης για την αναγκαιότητα χρήσης της πυρηνικής ενέργειας συνδέεται άμεσα με μια σειρά δυσεπίλυτων παγκόσμιων προβλημάτων, με πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που απασχολούν διαρκώς την επικαιρότητα.

Ειδικότερα, οι αυξημένες ενεργειακές απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου, ιδιαίτερα δε των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς και η αναμφισβήτητη ανάγκη αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών και προστασίας του περιβάλλοντος έχουν δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για τη δυναμική επανεμφάνιση της «πυρηνικής λύσης». Υπό αυτές τις συνθήκες, στους άξονες της σύγχρονης ενεργειακής πολιτικής, εκτός από την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την εξοικονόμηση ενέργειας, προστίθεται πλέον και η χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

Κύριο επιχείρημα όσων υποστηρίζουν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι η πλέον κατάλληλη επιλογή για την αντιμετώπιση των σύγχρονων ενεργειακών και περιβαλλοντικών προκλήσεων είναι το γεγονός πως οι πυρηνικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής αφ' ενός εξασφαλίζουν ενεργειακή ανεξαρτησία και αφ' ετέρου δεν επιβαρύνουν με ρύπους το περιβάλλον. Επιπλέον, η ανάπτυξη της πυρηνικής τεχνολογίας, όπως κάθε τεχνολογίας αιχμής, είναι προφανές ότι συνιστά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για κάθε κράτος.

Ωστόσο, δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τις απόψεις που τάσσονται κατά της ανάπτυξης ενός πυρηνικού δικτύου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και το αίσθημα καχυποψίας που διακατέχει την κοινή γνώμη. Η κριτική προς την επιλογή της πυρηνικής ενέργειας εστιάζεται κυρίως στα θέματα της ασφάλειας και της διαχείρισης των ραδιενεργών καταλοίπων. Πράγματι, το ενδεχόμενο μεγάλου ατυχήματος σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο δεν μπορεί να αποκλειστεί τελείως. Μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ, όμως, η ασφάλεια των αντιδραστήρων ισχύος έχει ενισχυθεί σημαντικά, με αποτέλεσμα οι συνέπειες και οι πιθανότητες ατυχημάτων να έχουν ελαχιστοποιηθεί. Αναφορικά με τη διαχείριση των ραδιενεργών καταλοίπων, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί πως πρόκειται για ένα πρόβλημα υπαρκτό, το οποίο όμως δεν αντιμετωπίζεται στις πραγματικές του διαστάσεις. Σε αντίθεση με τα «κατάλοιπα» που εκλύουν ανεξέλεγκτα στην ατμόσφαιρα οι συμβατικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής, η ασφαλής και σε βάθος χρόνου διαχείριση των ραδιενεργών καταλοίπων είναι δυνατό να επιτευχθεί. Γενικότερα, τα ζητήματα της ασφάλειας των αντιδραστήρων και της διαχείρισης των καταλοίπων θα ήταν ορθό να αντιμετωπίζονται με όρους πρωτίστως οικονομικούς, καθώς η αντιμετώπισή τους είναι τεχνικά εφικτή.

Από την ανάγνωση του παγκόσμιου πυρηνικού χάρτη προκύπτει ότι σ' όλο τον κόσμο λειτουργούν 439 πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία εξασφαλίζουν το 15,2% της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής. Υπό κατασκευή βρίσκονται αυτήν τη στιγμή 34 εργοστάσια, ενώ είναι γνωστό πως πολλές είναι οι χώρες -ανάμεσά τους χώρες γειτονικές στην Ελλάδα- που εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο αυτό.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε 15 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης λειτουργούν 152 πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία καλύπτουν το 1/3 της ηλεκτροπαραγωγής και το 15% της πρωτογενούς ενέργειας. Επί του παρόντος, μόνο το 21% της παραγόμενης πρωτογενούς ενέργειας στην Ε.Ε. προέρχεται από τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Η πυρηνική ενέργεια με ποσοστό 15% έχει μακράν τη μεγαλύτερη συμμετοχή, ακολουθούμενη από τη βιομάζα με 4% και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια με 1,5%. Η πυρηνική ενέργεια, δηλαδή, αποτελεί το 80% των καθαρών μορφών ενέργειας.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η Ευρωπαϊκή Ενωση το 2005 κατείχε την πρώτη θέση παγκοσμίως αναφορικά με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια. Εάν η Ε.Ε. επιθυμεί να διατηρήσει ή να ενισχύσει αυτό το προβάδισμα και τα συνακόλουθα πλεονεκτήματα, κρίσιμες αποφάσεις για την κατασκευή νέων πυρηνικών μονάδων οφείλουν να ληφθούν στο προσεχές διάστημα. Κι αυτό γιατί η μέση ηλικία των πυρηνικών σταθμών της είναι 25 έτη -με μέγιστο όριο περίπου τα 40 έτη και μέσο όρο κατασκευής νέου εργοστασίου τα 10 έτη- και ταυτόχρονα βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία παροπλισμού κάποιων εργοστασίων (Γερμανία). Ηδη η Φινλανδία, η Γαλλία και η Βουλγαρία έχουν αποφασίσει να κατασκευάσουν νέους πυρηνικούς σταθμούς, ενώ σε άλλες χώρες (Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο) η σχετική συζήτηση έχει αναθερμανθεί.

Η πρόσφατη επικαιρότητα καταδεικνύει πως η ελληνική κοινή γνώμη δεν διάκειται θετικά προς οιαδήποτε πρωτοβουλία ανάπτυξης νέων εργοστασίων παραγωγής ενέργειας (ακόμη και από ανανεώσιμες πηγές), τη στιγμή που οι ενεργειακές απαιτήσεις συνεχώς αυξάνονται. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας: είτε πρόκειται για σχέδια κατασκευής πυρηνικών σταθμών σε γειτονικές χώρες είτε για σκέψεις εγχώριας χρήσης, η αρνητική στάση των πολιτών δεν μπορεί παρά να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τη χάραξη ελληνικής πυρηνικής πολιτικής. Ως εκ τούτου, το ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας μας δεν προβλέπει χρήση πυρηνικής ενέργειας, τουλάχιστον μέχρι το 2020. Προς το παρόν, η Ελλάδα παρακολουθεί τις σχετικές συζητήσεις, συμμετέχει στα διεθνή και ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων, αλλά σε κάθε περίπτωση διαθέτει τη δυνατότητα προσαρμογής στις προκλήσεις και τις ευκαιρίες τής υπό διαμόρφωση «πυρηνικής εποχής».

* Καθηγητής Ανάλυσης Επικινδυνότητας Τεχνολογικών Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας

Τα έργα κατασκευής πυρηνικών αντιδραστήρων υπερβαίνουν κατά πολύ τους προϋπολογισμούς τους

ΓΡΑΦΟΥΝ: * Λ. ΚΑΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ * Θ. ΓΕΡΑΝΙΟΣ - ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ * ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΕΣΑΡΕ - GREENPEACE

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/03/2008

Επικίνδυνη και δαπανηρή η πυρηνική ενέργεια

Επικίνδυνη, δαπανηρή, αλλά και αναποτελεσματική, όσον αφορά το στόχο, που δεν είναι άλλος από τη μείωση κατά το ήμισυ των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2050, είναι η πυρηνική ενέργεια, σύμφωνα με την Αλεξάνδρα Μεσαρέ, διευθύντρια του τμήματος εκστρατειών της Greenpeace.
Η οργάνωση αντιτείνει σε όσους υποστηρίζουν ότι η πυρηνική ενέργεια, ως πηγή με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, πρέπει να αποτελεί μέρος του ενεργειακού μίγματος και της λύσης για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, ότι κάτι τέτοιο θα κόστιζε υπερβολικά, ενώ θα πρόσφερε πάρα πολύ λίγα και με μεγάλη χρονική καθυστέρηση, επιδεινώνοντας παράλληλα τους κινδύνους για την παγκόσμια ασφάλεια.

Περιορισμένες δυνατότητες

Η κ. Μεσαρέ αναφέρει ότι οι 439 εμπορικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες, που βρίσκονται σήμερα σε λειτουργία, προμηθεύουν γύρω στο 15% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό αντιστοιχεί μόλις στο 6,5% της συνολικής παγκόσμιας ενεργειακής κατανάλωσης. Ακόμη και η διατήρηση αυτού του σημερινού μεριδίου θα απαιτούσε ένα μαζικό πρόγραμμα κατασκευής νέων αντιδραστήρων, δεδομένου του αυξανόμενου αριθμού παλιών πυρηνικών εργοστασίων που προορίζονται να κλείσουν και της προβλεπόμενης αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Οι περισσότεροι αντιδραστήρες κατασκευάστηκαν κατά τη δεκαετία του 1980 και έχουν κατά μέσο όρο ηλικία 20 ετών.

Ο διπλασιασμός της εγκατεστημένης ισχύος πυρηνικής ενέργειας των 372.000 μεγαβάτ (MW) μέχρι το 2030 θα σήμαινε την κατασκευή εκατοντάδων νέων αντιδραστήρων. Ομως αυτό θα αύξανε το μερίδιο της πυρηνικής ενέργειας στην παγκόσμια ενεργειακή κατανάλωση μόλις πάνω από το 10% και θα μείωνε τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά λιγότερο από 5%.

Η επίτευξη ακόμη και αυτού του μικρού μεριδίου της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας θα απαιτούσε ένα μη ρεαλιστικό φιλόδοξο σχέδιο: από σήμερα μέχρι το 2030 θα έπρεπε να κατασκευάζεται και να συνδέεται με το δίκτυο ένας μεγάλος νέος αντιδραστήρας κάθε δύο εβδομάδες.

Η εκπρόσωπος της Greenpeace κάνει επίσης λόγο για τεράστιες δαπάνες.

Η πυρηνική ενέργεια είναι πολύ ακριβή. Τα έργα κατασκευής πυρηνικών αντιδραστήρων υπερβαίνουν σταθερά κατά πολύ τους προϋπολογισμούς τους. Οι δαπάνες κατασκευής συχνά είναι διπλάσιες των αρχικών εκτιμήσεων. Παρά τα 50 χρόνια εξέλιξης και σημαντικών επιδοτήσεων, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες εξακολουθούν να μην μπορούν να προσφέρουν δοκιμασμένη και αξιόπιστη τεχνολογία σε προβλέψιμο κόστος.

Η βιομηχανία υπόσχεται νέους αντιδραστήρες με κόστος επένδυσης γύρω στα 2.000 δολάρια ανά κιλοβάτ (kW) εγκατεστημένης ισχύος. Η πραγματικότητα, όμως, υποδεικνύει ότι θα είναι σημαντικά ακριβότεροι. Η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι οι περισσότεροι αντιδραστήρες στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν υπερβάσεις κόστους άνω του 200%, το ίδιο και οι πιο πρόσφατοι πυρηνικοί αντιδραστήρες που ολοκληρώθηκαν στην Ινδία.

Η Φινλανδία έχει πρόσφατη εμπειρία μιας νέας, προηγμένης γενιάς αντιδραστήρων. Η κατασκευή του Olkiluoto-3 άρχισε το 2005, αλλά ο προϋπολογισμός του έχει ήδη αυξηθεί από τα 4,7 δισ. δολάρια στα 6,9 δισ. δολάρια. Εχει καθυστερήσει κατά δύο χρόνια, ενώ η αρχή πυρηνικής ασφάλειας έχει ανακαλύψει περισσότερα από χίλια ελαττώματα και τεχνικά προβλήματα. Αναμένονται νέες καθυστερήσεις και υπερβάσεις δαπανών. Αυτό το έργο, που αφορά έναν αντιδραστήρα 1.600 MW, αποτελεί απόδειξη ότι το κόστος της εγκατάστασης ενός πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας μπορεί εύκολα να φτάσει τα 4.300 δολάρια ανά kW. Πρόσφατες εκτιμήσεις της Moody's Investors Service τοποθετούν το συνολικό κόστος κατασκευής αντιδραστήρων στα 5.000-6.000 δολάρια ανά kW.

Οι επενδυτικές δαπάνες που απαιτούνται για να διπλασιαστεί η παγκόσμια πυρηνική ηλεκτροπαραγωγική ικανότητα και να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά λιγότερο από 5%, θα κυμαίνονταν μεταξύ δύο και τριών τρισ. δολαρίων.

Αυτές είναι μόνο οι αρχικές επενδυτικές δαπάνες. Πρόσθετες δαπάνες προκύπτουν από τη συντήρηση και τη λειτουργία, καθώς και από τα καύσιμα. Η έλλειψη ουρανίου στις παγκόσμιες αγορές εκτοξεύει το συνολικό κόστος ακόμη ψηλότερα. Τέλος, υπάρχουν μελλοντικές δαπάνες για την απενεργοποίηση των αντιδραστήρων και τη διάθεση των ραδιενεργών αποβλήτων. Αυτές οι δαπάνες είναι δύσκολο να εκτιμηθούν. Τις προηγούμενες δεκαετίες οι εκτιμήσεις των σχετικών προϋπολογισμών αυξήθηκαν κατακόρυφα στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και διάφορες άλλες χώρες. Πιθανότατα, οι δαπάνες θα ανέρχονταν σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια, αν όχι τρισεκατομμύρια δολάρια.

Η κ. Μεσαρέ τονίζει ότι ακόμη και υπό τις ευνοϊκότερες συνθήκες, μόλις ένα μικρό κλάσμα των σχεδόν 200 νέων αντιδραστήρων που έχουν ανακοινωθεί θα είναι σε θέση να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια πριν από το 2020. Οι περισσότεροι, προσθέτει, θα έχουν αμελητέα συμβολή στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής για μεγάλο διάστημα μετά το 2020. Δηλαδή, πολλά χρόνια μετά την ημερομηνία που οι εκπομπές CO2 χρειάζεται να περάσουν το κορυφαίο τους σημείο και να μειωθούν.

«Το να προτείνει κανείς πυρηνική επέκταση στο όνομα των κλιματικών αλλαγών σημαίνει στην ουσία ότι εισάγει μια μεγάλη απειλή, δυνητικά καταστροφική για την υγεία, το περιβάλλον και την ασφάλεια, στη θέση μιας άλλης. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναλάβουμε τέτοιους κινδύνους», υπογραμμίζει η κ. Μεσαρέ και αναφέρεται αναλυτικά στους πυρηνικούς αυτούς κινδύνους.

Ατυχήματα όντως συμβαίνουν: η πυρκαγιά στο Windscale το 1957, το ατύχημα στο Three Mile Island το 1979, το Τσερνομπίλ το 1986 και η Tokaimura το 1999, για να δώσουμε μερικά μόνο παραδείγματα.

Το ατύχημα στο Τσερνομπίλ, στην Ουκρανία, επιμόλυνε μια περιοχή μεγαλύτερη από 120.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ η ραδιενέργεια επιβάρυνε ακόμη και μακρινές περιοχές, όπως η Λαπωνία και η Σκοτία. Ο ακριβής αριθμός των νεκρών ποτέ δεν θα γίνει γνωστός, όμως ενδέχεται να υπερβαίνει τους εκατό χιλιάδες, ενώ οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων υπέστησαν ανεπανόρθωτες βλάβες. Οι οικονομικές επιπτώσεις του Τσερνομπίλ εκτιμάται ότι είναι της τάξης των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Παρά τα δισεκατομμύρια δολάρια επενδύσεων και τις δεκαετίες έρευνας, δεν έχει ανακαλυφθεί κάποιος αξιόπιστος τρόπος διαχείρισης των αποβλήτων. Ενας μέσος πυρηνικός αντιδραστήρας παράγει ετησίως 20-30 τόνους χρησιμοποιημένων καυσίμων, που παραμένουν ραδιενεργά επί εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια.

Τα σχέδια επέκτασης των πυρηνικών θα αύξαναν σημαντικά τον όγκο και τους ανεπίλυτους κινδύνους των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων και των ραδιενεργών αποβλήτων, μέχρι το μακρινό μέλλον.

Διάδοση και τρομοκρατία

Ενας τόνος χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων κατά κανόνα περιέχει περίπου 10 κιλά πλουτώνιο, αρκετά για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Πειράματα της κυβέρνησης των ΗΠΑ έχουν αποδείξει ότι μπορεί κάποιος να κατασκευάσει διαφορετικά πυρηνικά όπλα, μέσα σε λίγες εβδομάδες, χρησιμοποιώντας συνηθισμένα, χρησιμοποιημένα καύσιμα από αντιδραστήρες ελαφρού ύδατος, με τη χρήση μικρής κλίμακας επανεπεξεργασίας που επιτυγχάνεται με προσιτές τεχνολογίες.

Ο κατάλογος των μη πυρηνικών χωρών, που έχουν ανακοινώσει σχέδια για την απόκτηση πρόσβασης σε πυρηνική τεχνολογία και την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων, είναι μακρύς και ανησυχητικός. Παρά τις εκτενείς προσπάθειες, τις συνθήκες και τους πολιτικούς μηχανισμούς για τη διαφύλαξη των πυρηνικών υλικών και της σχετικής τεχνολογίας, το εγχείρημα είναι αδύνατον να επιτύχει. Οπως είπε το 2005 ο Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, που είναι υπεύθυνη για τις εγγυήσεις και το καθεστώς ασφαλείας: «Οι έλεγχοι των εξαγωγών έχουν αποτύχει, επιτρέποντας να αναπτυχθεί μια μαύρη αγορά πυρηνικού υλικού, μια αγορά που είναι επίσης διαθέσιμη στις τρομοκρατικές οργανώσεις».

Οι μη στρατιωτικοί αντιδραστήρες και οι μεταφορές πυρηνικών αποβλήτων αποτελούν επίσης δυνητικούς στόχους τρομοκρατικών οργανώσεων. Κανένας υπαρκτός αντιδραστήρας δεν θα ήταν σε θέση να αντέξει την πρόσκρουση ενός μεγάλου επιβατηγού αεροσκάφους.

Πυρηνική ενέργεια



Της ΜΑΡΙΑΣ ΔΕΔΕ

«Πυρηνική ενέργεια; Οχι, ευχαριστώ»! Το σύνθημα παλαιό, το ερώτημα επίκαιρο, η απάντηση είναι που διχάζει. Κάποιοι παραμένουν κατηγορηματικά αρνητικοί. Αλλοι πιστεύουν ότι το θέμα σηκώνει κουβέντα ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που τάσσονται υπέρ της «πυρηνικής λύσης» για την αντιμετώπιση των αυξημένων, παγκοσμίως, ενεργειακών απαιτήσεων, συνδέοντας το όλο θέμα με την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος από τις ρυπογόνες μορφές ενέργειας.
Αυτή τη στιγμή σε όλο τον κόσμο λειτουργούν 439 πυρηνικοί αντιδραστήρες, που εξασφαλίζουν το 15,2% της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής, ενώ υπό κατασκευή βρίσκονται άλλοι 34. Η συζήτηση για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας επανέρχεται καθώς ο σύγχρονος κόσμος αναζητά, μεταξύ άλλων, ενεργειακή ανεξαρτησία αλλά και τρόπους για να μειώσει κατά το ήμισυ τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2050, έτσι ώστε να μην υποστεί αμετάκλητες αλλαγές το παγκόσμιο κλίμα.
Υποστηρικτές και πολέμιοι της πυρηνικής ενέργειας διασταυρώνουν τα επιχειρήματά τους σε έναν διάλογο που μοιάζει χωρίς τέλος και που οι μη ειδικοί παρακολουθούν, χωρίς, τις περισσότερες φορές, να καταλαβαίνουν πού τελειώνουν οι αλήθειες και πού αρχίζουν οι μύθοι.

Οι μεν προτάσσουν το γεγονός ότι οι πυρηνικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής δεν επιβαρύνουν με ρύπους το περιβάλλον. Οι δε τους αλυσιδωτούς κινδύνους: εκπομπή ραδιενεργών αερίων, πυρηνικά απόβλητα, πιθανά ατυχήματα κ.ά. και κάνουν λόγο για θερμική μόλυνση της ατμόσφαιρας.

Το σίγουρο είναι ότι η κοινή γνώμη, όχι μόνο στη χώρα μας μα και αλλού, όπως άλλωστε έχει δείξει και η ιστορία, στη μεγάλη της πλειονότητα λέει «όχι» στην πυρηνική ενέργεια.

Από τα πλέον χαρακτηριστικά, το παράδειγμα της Αυστρίας: Το πυρηνικό εργοστάσιο στο Τζβέντεντορφ ολοκληρώθηκε το 1978, δεν έμελλε όμως να λειτουργήσει ποτέ, χάρη σε ένα δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στις 5 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Ο τότε καγκελάριος Κράισκι είχε, μάλιστα, απειλήσει με παραίτηση αν η πλειοψηφία των Αυστριακών ψήφιζε κατά της πυρηνικής ενέργειας. Η κατασκευάστρια εταιρεία έθεσε το σταθμό σε ψυχρή εφεδρεία για μια πενταετία, πριν τα σχέδιά της ναυαγήσουν οριστικά, με έναν αντιπυρηνικό νόμο που ψηφίστηκε στο αυστριακό Κοινοβούλιο.

Στη μετά Τσέρνομπιλ εποχή, ένα-δυο χρόνια μετά το ατύχημα, οι Ιταλοί προσέρχονται στις κάλπες, σε δημοψήφισμα, και λένε ένα βροντερό (80,6%) ΟΧΙ στην κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων. Τα πυρηνικά εργοστάσια στη γειτονική χώρα κλείνουν πριν φτάσουν σε ηλικία γήρατος, διακόπτεται η κατασκευή νέων αντιδραστήρων και ματαιώνονται σχέδια για άλλους.

Η Ελλάδα έχει κι αυτή τη δική της... πονεμένη ιστορία. Μας τη θυμίζει, στις λεπτομέρειές της, η Αλεξάνδρα Μεσαρέ, διευθύντρια του τμήματος εκστρατειών της Greenpeace: Το 1971, η χούντα υπέγραψε συμφωνία με τη Βρετανία για την κατασκευή ενός πυρηνικού σταθμού, προσφέροντας για αντάλλαγμα 40.000 τόνους καπνού !

Η ολοκλήρωση του πυρηνικού εργοστασίου προβλεπόταν για το 1974, χρόνος πολύ σύντομος για ένα τέτοιο εγχείρημα, που μαρτυρά άλλωστε και την αφέλεια και προχειρότητα των εμπνευστών του σχεδίου. Το σχέδιο ναυάγησε γιατί δεν ενδιαφέρθηκε καν η βρετανική καπνοβιομηχανία. Στη συνέχεια έδειξε ενδιαφέρον η Σοβιετική Ενωση, χωρίς όμως να υπάρξει ανταπόκριση από ελληνικής πλευράς. Το 1972, η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ανακοίνωσε κάποια σχέδια βάσει των οποίων, ώς το 1990, η Ελλάδα θα αποκτούσε 4.200 μεγαβάτ πυρηνικής ισχύος. Τελικά το 1976 η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να κατασκευάσει πυρηνικό σταθμό, η ολοκλήρωση του οποίου προγραμματιζόταν για το 1986. Η υποψήφια περιοχή ήταν η Κάρυστος στην Εύβοια, μια ανάσα μόνο από την Αθήνα. Ενα ισχυρό αντιπυρηνικό κίνημα, που αναπτύχθηκε εξαιτίας αυτών των σχεδίων, ματαίωσε τελικά το εγχείρημα και το 1982 η ελληνική κυβέρνηση (σ.σ. στην εξουσία είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ) ανακοίνωσε και επίσημα ότι ακυρώνει κάθε σχέδιο για τη δημιουργία πυρηνικού σταθμού στην Ελλάδα.

Οπως και να 'χει, σήμερα λειτουργούν πυρηνικά εργοστάσια στις 15 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα πρωτεία κατέχει η Γαλλία με 59 μονάδες. Στις ΗΠΑ λειτουργούν 104 μονάδες και στην Ιαπωνία 55, ενώ η συζήτηση για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας έχει έρθει και πάλι στο προσκήνιο.

Το Τσέρνομπιλ, χωρίς να είναι το μοναδικό, είναι το πυρηνικό ατύχημα που αποτυπώθηκε έντονα στην πρόσφατη συλλογική μνήμη. Κάτι άλλαξε μετά το 1986. «Οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων υπέστησαν ανεπανόρθωτες βλάβες» σημειώνει η κ. Μεσαρέ, «ενώ ο ακριβής αριθμός των νεκρών ποτέ δεν θα γίνει γνωστός. Ενδέχεται όμως να υπερβαίνει τους εκατό χιλιάδες».

Το εφιαλτικό ενδεχόμενο ενός μεγάλου ατυχήματος (ποιος άραγε μπορεί, με απόλυτο τρόπο, να το αποκλείσει;) μαζί με το ζήτημα των πυρηνικών αποβλήτων που παραμένουν ραδιενεργά για χρόνια, αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τους πολέμιους της πυρηνικής ενέργειας.

Μπορεί η ραδιενέργεια να μην είναι αισθητή με κανένα ανθρώπινο όργανο, όμως πίσω από το «αόρατό της» ο κίνδυνος παραμονεύει. Ο αντίλογος βέβαια, από τους υποστηρικτές, υπάρχει: η αντιμετώπιση των ζητημάτων ασφάλειας των αντιδραστήρων αλλά και της διαχείρισης των καταλοίπων είναι, σήμερα, τεχνικά εφικτή, επισημαίνουν.

H Παγκόσμια Χάρτα των Πράσινων

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος της ελληνικής έκδοσης
Προοίμιο
Αρχές:
-Οικολογική Σοφία
-Κοινωνική Δικαιοσύνη
-Συμμετοχική Δημοκρατία
-Μη Βία
-Αειφορία (Βιωσιμότητα)
-Σεβασμός για την ποικιλομορφία
Πολιτική Δράση:

1. Δημοκρατία
2. Δικαιοσύνη /Ισότητα
3. Κλιματική Αλλαγή και Ενέργεια
4.Βιοποικιλότητα
5. Επιβολή αειφορικών αρχών στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας
6. Ανθρώπινα δικαιώματα
7. Τροφή και νερό
8. Αειφορικός σχεδιασμός
9. Ειρήνη και Ασφάλεια
10.Δρώντας παγκόσμια

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Από την εποχή που το διεθνές πράσινο κίνημα ήταν αποκλειστικά υπόθεση της δυτικής και βόρειας Ευρώπης, με επίκεντρο μάλιστα τη Γερμανία, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Σήμερα οι Πράσινοι διατηρούν πολιτική παρουσία και σε πλήθος χώρες εκτός Ευρώπης, από τις ΗΠΑ ως την Ταιβάν και από τη Βραζιλία ως την Αυστραλία. Στην ίδια την Ευρώπη συνεχίζουν να αναδύονται νέες σημαντικές πράσινες παρουσίες και σε μέχρι τώρα "άγονες" χώρες, ιδιαίτερα στην Ανατολική Ευρώπη και στη Μεσόγειο (Ισπανία, Κύπρος κ.α.).
Σε κάθε χώρα το πράσινο κίνημα έχει τη δική του φυσιογνωμία, ανάλογα με την ιστορική του διαδρομή, τις κοινωνικές δυνάμεις που το στηρίζουν, τα δεδομένα που αντιμετωπίζει στην παρέμβασή του και την ιδιαίτερη κουλτούρα κάθε πολιτικού περιβάλλοντος.
Σε διεθνές επίπεδο, τα πράσινα κόμματα είναι οργανωμένα σε ομοσπονδίες: μία ομοσπονδία για κάθε ήπειρο. Οι ομοσπονδίες αυτές έχουν κατά βάση χαρακτήρα δικτύων επικοινωνίας, διαλόγου και αλληλοϋποστήριξης αλλά και καταγραφής των κοινών θέσεων, που διαμορφώνονται κατά κανόνα συναινετικά.
Αυτό που έλειπε μέχρι πρόσφατα ήταν ο συντονισμός σε παγκόσμιο επίπεδο. Παγκόσμια συνάντηση των Πράσινων είχε γίνει μόνο μια φορά, στο περιθώριο της Συνόδου του Ρίο το 1992 και αυτή είχε άτυπο χαρακτήρα. Έτσι, τον Απρίλιο του 2001 πραγματοποιήθηκε στην Καμπέρα της Αυστραλίας η 1η Παγκόσμια Συνάντηση των Πράσινων, με συμμετοχή εκπροσώπων από 60 χώρες. Η συνάντηση οδήγησε στη δημιουργία του Παγκόσμιου Δικτύου των Πράσινων (GLOBAL GREENS) και στην ομόφωνη υιοθέτηση της Χάρτας που κρατάτε στα χέρια σας.
Αποτέλεσμα πολύμηνων συζητήσεων μεταξύ κομμάτων με τελείως διαφορετική ιστορία και περιβάλλον δράσης, η Χάρτα καταγράφει τους κοινούς τόπους του παγκόσμιου πράσινου κινήματος, με ιδιαίτερη έμφαση στα σύγχρονα μέτωπα της παγκοσμιοποίησης και τα ζητήματα Βορρά-Νότου.
Ως γέννημα της εποχής λίγο μετά το Σιάτλ και λίγο πριν τη Γένοβα και την 11η Σεπτεμβρίου, αποτυπώνει επίσης την ανανέωση του πράσινου ριζοσπαστισμού και τη σύνδεση με τα νέα κινήματα αμφισβήτησης, αναδεικνύοντας μια σειρά από σοβαρά ζητήματα, που στην Ελλάδα έχουν συζητηθεί από ελάχιστα μέχρι καθόλου.
Εκδίδοντας τη Χάρτα και στα ελληνικά, οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ελπίζουν να συμβάλουν σε έναν ευρύτερο διάλογο για τα κινήματα, την παγκοσμιοποίηση, τις πράσινες ιδέες και τη σχέση που συνδέει το περιβάλλον με τα υπόλοιπα ζητήματα της κοινωνίας. Στην πορεία για ένα πετυχημένο συνέδριο του πολιτικού μας φορέα, αυτός ο διάλογος είναι απαραίτητος.
Αθήνα, Ιανουάριος 2003
Η Γραμματεία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Εμείς, ως πολίτες του κόσμου και μέλη του παγκόσμιου πράσινου κινήματος,
Ενωμένοι στη συναίσθησή μας ότι είμαστε εξαρτημένοι από τη ζωτικότητα, ποικιλότητα και ομορφιά της Γης και ότι αποτελεί ευθύνη μας να τις κληροδοτήσουμε, αναλλοίωτες ή και βελτιωμένες, στη γενιά που θα ακολουθήσει,
Διαβλέποντας ότι τα κυρίαρχα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, βασισμένα στο δόγμα της οικονομικής ανάπτυξης με οποιοδήποτε τίμημα και στην υπέρμετρη και σπάταλη χρήση φυσικών πόρων, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η φέρουσα ικανότητα της γης, δημιουργούν ακραία υποβάθμιση του περιβάλλοντος και μαζικές εξαφανίσεις ειδών,
Αναγνωρίζοντας τον εκτεταμμένο ανθρώπινο πόνο που προκαλούν η αδικία, ο ρατσισμός, η φτώχεια, η άγνοια, η διαφθορά, το έγκλημα και η βία, οι ένοπλες συγκρούσεις και το κυνήγι του βραχυπρόθεσμου κέρδους,
Αποδεχόμενοι το μερίδιο ευθύνης των αναπτυγμένων χωρών για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, κατά την προώθηση των οικονομικών και πολιτικών τους στόχων,
Κατανοώντας ότι η μακραίωνη αποικιοκρατία και εκμετάλλευση έχει εξαθλιώσει πλήθος λαών και κοινωνιών σε όλο τον κόσμο, δημιουργώντας ένα οικολογικό χρέος των πλουσίων χωρών προς εκείνες που έχασαν τον πλούτο τους,
Αναλαμβάνοντας δεσμεύσεις για κλείσιμο του χάσματος πλουσίων και φτωχών και οικοδόμηση θεσμών πολιτικής συμμετοχής, που θα βασίζονται στην ισότητα δικαιωμάτων για όλους σε κάθε τομέα της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής,
Πεπεισμένοι ότι, χωρίς ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, πραγματική δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει,
Μεριμνώντας για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αξία της πολιτιστικής κληρονομιάς,
Αναγνωρίζοντας τα δικαιώματα των ιθαγενών λαών και τη συμβολή τους στην κοινή πολιτιστική κληρονομιά, όπως και τα δικαιώματα κάθε μειονότητας και καταπιεσμένου λαού στον ιδιαίτερο πολιτισμό τους, τη θρησκεία τους, την οικονομική και πολιτισμική τους ζωή,
Πεπεισμένοι ότι η συνεργασία, και όχι ο ανταγωνισμός, αποτελεί προϋπόθεση για να διασφαλίσουμε ανθρώπινα δικαιώματα όπως τροφή με πραγματική θρεπτική αξία, κατάλληλη στέγη, υγεία, εκπαίδευση, αξιοπρεπή εργασία, ελευθερία λόγου, πόσιμο νερό και φυσικό περιβάλλον χωρίς υποβάθμιση,
Συνειδητοποιώντας ότι το περιβάλλον δεν γνωρίζει κρατικά σύνορα,
και
Εκκινώντας από τη Διακήρυξη της Παγκόσμιας Συνάντησης των Πράσινων στο Ρίο το 1992,
Επιβεβαιώνουμε την ανάγκη ριζικών αλλαγών στις στάσεις και αξίες των ανθρώπων αλλά και στον τρόπο ζωής και παραγωγής.
Διακηρύσσουμε ότι η νέα χιλιετία προσφέρει ένα ορόσημο για την έναρξη αυτού του μετασχηματισμού.
Δηλώνουμε αποφασισμένοι να προωθήσουμε μια συνολική αντίληψη για τη βιωσιμότητα, που να:
-Προστατεύει και αποκαθιστά την ακεραιότητα των οικοσυστημάτων του πλανήτη μας, με ιδιαίτερη μέριμνα για τη βιοποικιλότητα και τις φυσικές διεργασίες που συντηρούν τη ζωή.
-Αναγνωρίζει την αλληλεξάρτηση όλων των οικολογικών, κοινωνικών και οικονομικών διεργασιών.
-Εξισορροπεί τα ατομικά συμφέροντα με το κοινό καλό.
-Εναρμονίζει την ελευθερία με την ευθύνη.
-Καλωσορίζει την ποικιλομορφία σε πλαίσιο ενότητας.
-Συμφιλιώνει τους βραχυπρόθεσμους στόχους με τους μακροπρόθεσμους σκοπούς.
-Εξασφαλίζει ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν ίδια δικαιώματα με τη σημερινή στα οφέλη του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.
Επιβεβαιώνουμε την αμοιβαία ευθύνη μεταξύ μας, προς την ευρύτερη κοινότητα της ζωής και προς τις επόμενες γενιές.
Δεσμευόμαστε, ως πράσινα κόμματα και πολιτικά κινήματα απ' όλον τον κόσμο, να εφαρμόσουμε τις αλληλένδετες αυτές αρχές για να δημιουργήσουμε μια παγκόσμια συνεργασία για την υποστήριξη της υλοποίησής τους.

ΑΡΧΕΣ
Οι πολιτικές των Πράσινων βασίζονται στις αρχές που ακολουθούν:
-Οικολογική Σοφία
Αναγνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι αποτελούν μέρος του φυσικού κόσμου και αντιμετωπίζουμε με σεβασμό τις ιδιαίτερες αξίες όλων των μορφών ζωής, χωρίς να εξαιρούμε τα μη ανθρώπινα είδη.
Αποδεχόμαστε τη σοφία των ιθαγενών πληθυσμών σε όλο τον κόσμο, ως φρουρών της γης και του πλούτου της.
Δεν λησμονούμε την εξάρτηση της ανθρώπινης κοινωνίας από τους οικολογικούς πόρους του πλανήτη και το χρέος της να διασφαλίζει την ακεραιότητα των οικοσυστημάτων και να προστατεύει τη βιοποικιλότητα και τη διατήρηση των συστημάτων που συντηρούν τη ζωή.
Αυτό απαιτεί:
• να μάθουμε να διαβιώνουμε μέσα στα όρια που θέτουν η οικολογία του πλανήτη και οι φυσικοί του πόροι.
• να προστατεύσουμε τα ζώα και τα φυτά αλλά και την ίδια τη ζωή που στηρίζεται στα βασικά στοιχεία της φύσης: γη, νερό, αέρα και ήλιο.
• να ακολουθούμε το δρόμο της σύνεσης -όπου η γνώση μας είναι περιορισμένη- ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι φυσικοί πόροι του πλανήτη θα συνεχίσουν να υπάρχουν σε αφθονία για την παρούσα και τις μέλλουσες γενιές.
-Κοινωνική Δικαιοσύνη
Αναγνωρίζουμε ότι το κλειδί για κοινωνική δικαιοσύνη είναι η δίκαιη κατανομή των κοινωνικών και φυσικών πόρων, σε τοπικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, ώστε οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες να καλύπτονται για όλους άνευ όρων και όλοι οι πολίτες να έχουν διασφαλισμένη κάθε ευκαιρία για προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη.
Διακηρύσσουμε ότι δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη χωρίς περιβαλλοντική, ούτε και περιβαλλοντική δικαιοσύνη χωρίς κοινωνική.
Αυτό απαιτεί:
• Δίκαιη οργάνωση του κόσμου και σταθερή παγκόσμια οικονομία, που θα γεφυρώσει το χάσμα πλουσίων και φτωχών, τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό κάθε χώρας. Επίσης θα εξισορροπήσει τη ροή πόρων από το Νότο προς το Βορρά και θα ανακουφίσει τις φτωχές χώρες από τα βάρη των χρεών, που εμποδίζουν την ανάπτυξη τους.
• Εκρίζωση της φτώχειας, ως ηθική, κοινωνική, οικονομική και οικολογική επιταγή
• Εξάλειψη του αναλφαβητισμού
• Μια νέα αντίληψη πολιτικών δικαιωμάτων, βασισμένα σε ίσα δικαιώματα όλων των ατόμων ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, ηλικία, θρήσκευμα, εθνοτική ή εθνική προέλευση, σεξουαλικό προσανατολισμό, αναπηρία, οικονομική κατάσταση ή υγεία
-Συμμετοχική Δημοκρατία
Αγωνιζόμαστε για μια δημοκρατία όπου κάθε πολίτης θα έχει το δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του και θα είναι σε θέση να συμμετέχει άμεσα στις περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή του. Έτσι, η εξουσία και η ευθύνη θα επικεντρώνονται στις τοπικές και περιφερειακές κοινότητες και θα εκχωρούνται σε υψηλότερα επίπεδα διακυβέρνησης μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαίο.
Αυτό απαιτεί:
• Ενδυνάμωση κάθε ατόμου, με την παροχή πρόσβασης σε όλες τις πληροφορίες που συνδέονται με μια απόφαση αλλά και καθολικής πρόσβασης στην εκπαίδευση ώστε να γίνεται εφικτή η συμμετοχή.
• Αναίρεση των ανισοτήτων στην κατανομή πλούτου και πολιτικής δύναμης, που αποτελούν εμπόδια στη συμμετοχή.
• Δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας που να δίνουν δυνατότητες απευθείας λήψης των αποφάσεων από τους άμεσα ενδιαφερόμενους και να βασίζονται σε συστήματα που να ενθαρρύνουν την ενεργοποίηση των πολιτών, την εθελοντική δράση και την κοινοτική υπευθυνότητα.
• Δυναμική υποστήριξη στην παροχή φωνής και στους νέους, με εκπαίδευση, ενθάρρυνση και υποβοήθηση της συμμετοχής τους σε κάθε τομέα της πολιτικής ζωής, περιλαμβανομένης της συμμετοχής σε όλους τους θεσμούς που λαμβάνουν αποφάσεις.
• Όλοι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι να είναι προσηλωμένοι στις αρχές της διαφάνειας, της ειλικρίνειας και της λογοδοσίας προς την κοινωνία.
• Όλα τα εκλογικά συστήματα να είναι διαφανή και δημοκρατικά, και να κατοχυρώνεται αυτό από τη νομοθεσία.
• Σε όλα τα εκλογικά συστήματα, κάθε ενήλικος να έχει ισοδύναμη ψήφο.
• Όλα τα εκλογικά συστήματα να βασίζονται στην αναλογική εκπροσώπηση και όλες οι εκλογικές διαδικασίες να επιχορηγούνται από δημόσιους πόρους, με επιβολή αυστηρών ορίων και πλήρους διαφάνειας στις δωρεές εταιρειών και ιδιωτών προς υποψηφίους.
• Όλοι οι πολίτες να έχουν το δικαίωμα ένταξης στο πολιτικό κόμμα της επιλογής τους, στα πλαίσια ενός πολυκομματικού συστήματος.
-Μη Βία
Διακηρύσσουμε την προσήλωσή μας στη μη βία και αγωνιζόμαστε για μια κουλτούρα ειρήνης και συνεργασίας ως θεμέλιο της παγκόσμιας ασφάλειας στις διακρατικές σχέσεις, στο εσωτερικό κάθε κοινωνίας και ανάμεσα στα άτομα.
Πιστεύουμε ότι η ασφάλεια δεν πρέπει να εστιάζεται στη στρατιωτική ισχύ αλλά στη συνεργασία, την υγιή οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την περιβαλλοντική ασφάλεια και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αυτό απαιτεί:
• Συνολική αντίληψη για την παγκόσμια ασφάλεια, με προτεραιότητα στις οικονομικές, οικολογικές, ψυχολογικές και πολιτιστικές πλευρές των συγκρούσεων, αντί για την παραδοσιακή αντίληψη που στηρίζεται πρωταρχικά στη στρατιωτική ισορροπία δυνάμεων.
• Παγκόσμιο σύστημα ασφαλείας, ικανό να προλαμβάνει, να διαχειρίζεται και να επιλύει διαμάχες.
• Αναίρεση των αιτίων του πολέμου, μέσω κατανόησης και σεβασμού προς τις άλλες κουλτούρες, εκρίζωσης του ρατσισμού, προώθησης της ελευθερίας και δημοκρατίας και τερματισμού της φτώχειας σε παγκόσμιο επίπεδο.
• Επιδίωξη γενικού και πλήρους αφοπλισμού, κυρίως μέσω διεθνών συμφωνιών που θα διασφαλίζουν πλήρη και οριστική απαγόρευση πυρηνικών, βιολογικών και χημικών όπλων, ναρκών κατά προσωπικού και όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου.
• Ενίσχυση του ΟΗΕ, ώστε να αποτελέσει τον παγκόσμιο οργανισμό διαχείρισης συγκρούσεων και διαφύλαξης της ειρήνης.
• Επιδίωξη αυστηρού κώδικα δεοντολογίας για τις εξαγωγές όπλων σε χώρες όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται.
-Αειφορία (Βιωσιμότητα)
Αναγνωρίζουμε τα πεπερασμένα περιθώρια της ανθρώπινης κοινωνίας για υλική επέκταση στο χώρο της βιόσφαιρας, καθώς και την ανάγκη να διατηρήσουμε τη βιοποικιλότητα, με αειφόρο χρήση των ανανεώσιμων φυσικών πόρων και υπεύθυνη χρήση των μη ανανεώσιμων.
Πιστεύουμε ότι, για να επιτευχθεί η αειφορία αλλά και να καλυφθούν οι ανάγκες της σημερινής και των επόμενων γενεών με τους πεπερασμένους φυσικούς πόρους που διαθέτει η Γη, χρειάζεται να αναχαιτίσουμε και να αντιστρέψουμε τη συνεχιζόμενη αύξηση στην παγκόσμια κατανάλωση, τον πληθυσμό και τις οικονομικές ανισότητες.
Αναγνωρίζουμε ότι η αειφορία θα είναι ανέφικτη, όσο η φτώχεια συνεχίζεται.
Αυτό απαιτεί:
• Διασφάλιση ότι οι πλούσιοι θα περιορίσουν την κατανάλωση τους ώστε να μείνει για τους φτωχότερους ένα δίκαιο μερίδιο από τους φυσικούς πόρους του πλανήτη.
• Επανακαθορισμό της έννοιας του πλούτου, με επικέντρωση στην ποιότητα ζωής παρά στη δυνατότητα υπερκατανάλωσης.
• Παγκόσμια οικονομία προσανατολισμένη στις ανάγκες όλων, όχι στην απληστία μιας μειοψηφίας, με δυνατότητα στη σημερινή γενιά να καλύπτει τις ανάγκες της χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τις ανάγκες των επόμενων γενεών.
• Εξάλειψη των αιτίων της πληθυσμιακής αύξησης με την παροχή σε όλους οικονομικής διασφάλισης, πρόσβασης στη βασική εκπαίδευση και τις υπηρεσίες υγείας, και δυνατοτήτων σε άντρες και γυναίκες να ελέγχουν περισσότερο τη γονιμότητά τους.
• Επανακαθορισμό του ρόλου και των ευθυνών των πολυεθνικών εταιριών ώστε να ενισχυθούν οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
• Εφαρμογή μηχανισμών φορολόγησης και ελέγχου των κερδοσκοπικών χρηματοοικονομικών κινήσεων κεφαλαίων.
• Διασφάλιση ότι οι τιμές αγοράς των προϊόντων και υπηρεσιών ενσωματώνουν πλήρως το περιβαλλοντικό κόστος παραγωγής και κατανάλωσής τους.
• Αποδοτικότερη χρήση ενέργειας και φυσικών πόρων, ανάπτυξη και αξιοποίηση περιβαλλοντικά αποδεκτών τεχνολογιών.
• Ενθάρρυνση οικονομικής αυτοδυναμίας σε τοπική κλίμακα στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, ώστε να δημιουργηθούν ευημερούσες κοινότητες που να ικανοποιούν τις προσδοκίες των μελών τους.
• Αναγνώριση του κεντρικού ρόλου της νεανικής κουλτούρας και ενθάρρυνση στάσεων βιωσιμότητας στα πλαίσιά της.
-Σεβασμός στη Διαφορετικότητα
Τιμούμε την πολιτιστική, γλωσσική, εθνοτική, σεξουαλική, θρησκευτική και πνευματική διαφορετικότητα, σε πλαίσια αίσθησης προσωπικής ευθύνης απέναντι σε όλα τα πλάσματα.
Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων να ζουν σε περιβάλλον που να στηρίζει την αξιοπρέπεια, τη σωματική υγεία και την πνευματική ευεξία.
Προωθούμε τη δημιουργία θετικών και υπεύθυνων σχέσεων αλληλοσεβασμού, πέρα από διαχωριστικές γραμμές, σε πνεύμα πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Αυτό απαιτεί:
• Αποδοχή του δικαιώματος των ιθαγενών πληθυσμών στα βασικά μέσα επιβίωσής τους, οικονομικά και πολιτιστικά. Περιλαμβάνονται εδώ τα δικαιώματα στη γη τους και στον αυτοκαθορισμό τους, αλλά και η αναγνώριση της συνεισ- φοράς τους στην κοινή κληρονομιά του εθνικού και παγκόσμιου πολιτισμού.
• Αναγνώριση του δικαιώματος των εθνικών και πολιτιστικών μειονοτήτων να αναπτύσσουν χωρίς διακρίσεις την κουλτούρα, τη θρησκεία και τη γλώσσα τους και να συμμετέχουν πλήρως στη νομική, κοινωνική και πολιτιστική διάσταση των δημοκρατικών διαδικασιών.
• Σεβασμό και αναγνώριση δικαιωμάτων για τις σεξουαλικές μειονότητες.
• Ισότητα γυναικών και ανδρών σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής.
• Σοβαρή ενεργοποίηση της νεανικής κουλτούρας ως πολύτιμη συνεισφορά στο Πράσινο όραμά μας και αποδοχή του γεγονότος ότι οι νέοι έχουν ξεχωριστές ανάγκες και τρόπους έκφρασης.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
1. Δημοκρατία
Η πλειοψηφία της ανθρωπότητας ζει σε χώρες με αντιδημοκρατικά καθεστώτα, όπου η διαφθορά είναι ανεξέλεγκτη, τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται και η λογοκρισία του Τύπου αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο. Στις ανεπτυγμένες δημοκρατίες η διαφθορά έχει λιγότερο εμφανείς μορφές, με συγκέντρωση των μέσων ενημέρωσης σε λίγα χέρια, εξάρτηση του πολιτικού κόσμου από "χορηγίες" επιχειρηματιών, συστηματικό αποκλεισμό εθνικών, φυλετικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών μειονοτήτων αλλά και εκλογικά συστήματα που οδηγούν σε διακρίσεις απέναντι στις εναλλακτικές ιδέες και τα μικρά και νέα κόμματα.
Εμείς οι Πράσινοι
1.1 Δίνουμε προτεραιότητα στην ενθάρρυνση και ενίσχυση των κινημάτων βάσης και των άλλων οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών, που εργάζονται σε όλα τα επίπεδα, από το τοπικό ως το παγκόσμιο, για διακυβέρνηση δημοκρατική, διαφανή και υπόλογη στους πολίτες.
1.2 Υποστηρίζουμε ενεργά τη νέα γενιά να αποκτήσει λόγο για τα πράγματα, ενθαρρύνοντας, εκπαιδεύοντας και υποβοηθώντας τη συμμετοχή των νέων σε κάθε τομέα της πολιτικής δραστηριότητας.
1.3 Θα αγωνιστούμε για τον εκδημοκρατισμό των σχέσεων μεταξύ των φύλων, προωθώντας κατάλληλες ρυθμίσεις που θα επιτρέψουν σε γυναίκες και άντρες να συμμετάσχουν ισότιμα στο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό πεδίο.
1.4 Πιέζουμε για άμεση επικύρωση της Σύμβασης του Ο.Ο.Σ.Α για την Καταπολέμηση της Δωροδοκίας Αλλοδαπών Αξιωματούχων στις Διεθνείς Επιχειρηματικές Σχέσεις.
1.5 Στηρίζουμε το δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών στα επίσημα στοιχεία και το δικαίωμα για ελεύθερα και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης.
1.6 Θα εργαστούμε για γενίκευση της πρόσβασης στην ηλεκτρονική επικοινωνία και πληροφορική, τουλάχιστο για το ραδιόφωνο και για κοινόχρηστο Διαδίκτυο και Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο σε επίπεδο κοινότητας. Θα εργαστούμε επίσης για τη φθηνότερη δυνατή πρόσβαση στις τεχνολογίες αυτές.
1.7 Στηρίζουμε δίκαιο και μη θρησκευτικό δικαστικό σύστημα, που θα κατοχυρώνει την υπεράσπιση του κατηγορουμένου και θα διασφαλίζει την αναλογικότητα εγκλήματος και ποινής.
1.8 Υποστηρίζουμε τη δημόσια επιχορήγηση των εκλογικών διαδικασιών, με διασφάλιση ότι όλες οι προεκλογικές δωρεές προς υποψηφίους, όπου ο νόμος τις επιτρέπει, θα διέπονται από πλήρη διαφάνεια με ανώτατα όρια εισφοράς τόσο για άτομα όσο και για εταιρείες.
1.9 Αμφισβητούμε την κυριαρχία των επιχειρήσεων στους θεσμούς διακυβέρνησης, ιδιαίτερα εκεί όπου οι πολίτες αποστερούνται του δικαιώματος συμμετοχής στις πολιτικές διαδικασίες.
1.10 Στηρίζουμε την διάκριση των εξουσιών σε εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική και το διαχωρισμό θρησκείας και κράτους.
1.11 Στηρίζουμε την ανάπτυξη και ισχυροποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
1.12 Στηρίζουμε την αναδιοργάνωση των κρατικών θεσμών για εκδημοκρατισμό και μεγαλύτερη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα, στην υπηρεσία των στόχων της λαϊκής κυριαρχίας και της βιώσιμης ανάπτυξης.
2. Δικαιοσύνη / Ισότητα
Οι διαφορές στο επίπεδο διαβίωσης και ευκαιριών στον κόσμο είναι σήμερα αφόρητες. Τα 2.5 τρισεκατομμύρια δολλάρια του χρέους του Τρίτου Κόσμου αποτελούν ρεκόρ όλων των εποχών, την ώρα που οι χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. διαθέτουν για βοήθεια μόλις το 0.23% του ΑΕΠ τους. Το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού της γης απολαμβάνει πάνω από το 80% των εισοδημάτων, την ίδια στιγμή που 1.2 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε απόλυτη ένδεια (με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα). 125 εκατομμύρια παιδιά δεν παρακολουθούν ποτέ σχολείο και 880 εκατομμύρια άνθρωποι αγνοούν γραφή και ανάγνωση. Πάνω από τα δύο τρίτα των αναλφάβητων είναι γυναίκες, όπως γυναίκες είναι και το 60% των φτωχών. Η αύξηση του πληθυσμού έχει επιβραδυνθεί αλλά αναμένεται να προσθέσει ακόμα 2-3 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2050. Ασθένειες όπως το AIDS και η φυματίωση καταγράφουν ανοδική τάση.
Εμείς οι Πράσινοι
2.1 Θα εργαστούμε για αύξηση της επίσημης βοήθειας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες και επικέντρωσή της στους φτωχότερους των φτωχών, με τις προτεραιότητες να καθορίζονται σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες.
2.2 Θα εργαστούμε για να βελτιώσουμε τα δικαιώματα, την κοινωνική θέση, την παιδεία και την πολιτική συμμετοχή των γυναικών.
2.3 Δεσμευόμαστε στο στόχο για καθολική πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας πρωτοβάθμια εκπαίδευση μέχρι το 2015, με χρηματοδότηση από αύξηση βοήθειας και απάλειψη χρεών.
2.4 Θα εργαστούμε για τη διαγραφή του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών, ιδιαίτερα των φτωχότερων. Υποστηρίζουμε τη χρήση κινήτρων που θα διασφαλίζουν ότι τα οφέλη από την απάλειψη χρεών θα διοχετεύονται σε μείωση της φτώχειας και περιβαλλοντική προστασία και ότι θα υπάρχουν διαφανείς και ελέγξιμες διαδικασίες με συμμετοχή των ενδιαφερομένων κοινοτήτων.
2.5 Θα επιχειρήσουμε συντονισμένες προσπάθειες για την καταπολέμηση των μεγάλων γενικευμένων επιδημιών, με προτεραιότητα το AIDS, τη φυματίωση και την ελονοσία, ιδιαίτερα στην Αφρική όπου απαιτείται διπλή προσπάθεια τόσο για καθολική πρόσβαση σε αποτελεσματικές θεραπείες χαμηλού κόστους όσο και για αποκατάσταση της οικονομικής προόδου, ιδίως μέσω της εκπαίδευσης.
2.6 Αναγνωρίζουμε το δικαίωμα για αποζημίωση εκείνων που αποστερούνται την πρόσβαση στους φυσικούς τους πόρους, λόγω αναγκαστικής μετακίνησης από περιβαλλοντική καταστροφή ή από ανθρώπινες παρεμβάσεις όπως αποικιοποίηση και μεταναστεύσεις.
2.7 Θα επανεξετάσουμε τη σχέση μεταξύ αποκλειστικής ιδιοκτησίας γης και αποκλειστικής χρήσης των φυσικών της πόρων, ώστε να χαλιναγωγήσουμε τις καταχρήσεις εις βάρος του περιβάλλοντος και να διευρύνουμε σε όλους, ιδιαίτερα στους ιθαγενείς πληθυσμούς, την πρόσβαση στα βασικά μέσα διαβίωσης.
2.8 Θα εργαστούμε να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι άντρες, γυναίκες και παιδιά μπορούν να αποκτήσουν μια βασική οικονομική δυνατότητα χωρίς να χρειάζεται να καταφύγουν σε δραστηριότητες που τους βλάπτουν, όπως η πορνογραφία, η πορνεία και η πώληση ανθρώπινων οργάνων.
2.9 Δεσμευόμαστε να εργαστούμε για δικαιότερη κατανομή ευημερίας και για ίσες ευκαιρίες στο εσωτερικό κάθε κοινωνίας, αναγνωρίζοντας ότι και στις ανεπτυγμένες κοινωνίες οι αριθμοί των φτωχών και περιθωριοποιημένων αυξάνουν διαρκώς.
2.10 Θα υπερασπιστούμε και θα προωθήσουμε τα ανθρώπινα, κοινωνικά, και περιβαλλοντικά δικαιώματα των εγχρώμων.
3. Κλιματική αλλαγή και ενέργεια
Η δεκαετία του 1990 είχε τις εννιά από τις δέκα θερμότερες καταγεγραμμένες χρονιές όλων των εποχών. Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 15 εκατομμυρίων ετών. Ακραία καιρικά φαινόμενα εμφανίζονται όλο και συχνότερα, με χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια αστέγους. Φαινόμενα όπως ο εκτεταμένος αποχρωματισμός και ο θάνατος των κοραλλιών, που πρωτοεμφανίστηκε το 1998, θα είναι τελείως συνηθισμένα σε 20 χρόνια. Οι ειδικοί του Διακυβερνητικού Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) βεβαιώνουν επίσημα ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ήδη αρχίσει και ότι ανθρώπινες δραστηριότητες αποτελούν σημαντικό παράγοντα για τις αλλαγές αυτές. Η θερμοκρασία της Γης αναμένεται να ανέβει άλλους 1-5 βαθμούς Κελσίου τον 21ο αιώνα, Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει ήδη και θα συνεχίσει την άνοδό της για τα επόμενα 500 χρόνια, κατακλύζοντας πολλές από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιφέρειες του πλανήτη. Κλιματικές καταστροφές μας περιμένουν στη γωνία, αν δεν δράσουμε άμεσα.
Εμείς οι Πράσινοι
3.1 Υιοθετούμε το στόχο για μείωση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα σε 450 ppm το συντομότερο δυνατόν, όπως ζητά το I.P.C.C. Οι ανεπτυγμένες χώρες χρειάζεται να εκπληρώσουν όχι μόνο το Πρωτόκολλο του Κιότο (μείωση 5.2% σε παγκόσμιο επίπεδο μέχρι το 2010, με περικοπές 8% για την Ευρωπαϊκή Ένωση και 6% για τις Η.Π.Α.) που είναι γενικά ανεπαρκές, παρότι βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά και μειώσεις της τάξης του 20-30% μέχρι το 2020, ώστε στόχοι μειώσεων κατά 70-90% να είναι εφικτοί ως τα τέλη του 21ου αιώνα. Επιπρόσθετη δράση απαιτείται για τις εκλύσεις και των άλλων αερίων του θερμοκηπίου.
3.2 Πιέζουμε να τεθεί σε ισχύ το Πρωτόκολλο του Κιότο εναρμονισμένο με το στόχο αυτό, και επιμένουμε οι κανόνες εφαρμογής να οδηγούν σε πραγματικές μειώσεις εκλύσεων από βιομηχανικές πηγές στις ανεπτυγμένες χώρες, περιλαμβάνοντας και σύστημα κυρώσεων για περιπτώσεις μη συμμόρφωσης.
3.3 Θα εργαστούμε για να εγκαθιδρύσουμε διεθνές πλαίσιο καταγραφής για τις εκλύσεις των πολυεθνικών εταιριών, συνδεδεμένο με παγκόσμιους φόρους άνθρακα και παγκόσμιες περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις.
3.4 Θα εργαστούμε σκληρά προκειμένου να διασφαλίσουμε πρόσβαση των αναπτυσσόμενων χωρών στην αποδοτικότερη, καταλληλότερη και φιλικότερη στο περιβάλλον τεχνολογία, με έντονη προτεραιότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά και αποδοχή εκ μέρους τους των Συμβάσεων για την Κλιματική Αλλαγή ώστε να διασφαλιστούν δράσεις με πληρότητα και παγκόσμια εμβέλεια. Οι αρχές της δικαιοσύνης και ισότητας οφείλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο κάθε διαπραγμάτευσης για την κλιματική αλλαγή και κάθε σχετικού μέτρου.
3.5 Είμαστε αντίθετοι σε κάθε επέκταση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας και θα εργαστούμε για χρονοδιάγραμμα κατάργησής της το συντομότερο δυνατόν.
3.6 Υποστηρίζουμε την έκκληση για μορατόριουμ στην αναζήτηση και εκμετάλλευση νέων κοιτασμάτων πετρελαιοειδών και άνθρακα.
3.7 Είμαστε αντίθετοι στην υλοτόμηση δασών μεγάλης ηλικίας, με την επισήμανση ότι τα δάση αυτά αποτελούν τα περιεκτικότερα σε άνθρακα οικοσυστήματα του πλανήτη και είναι ζωτικής σημασίας για τους ιθαγενείς, πλούσια σε φυτική και ζωική ζωή, και αναντικατάστατα με τα μέτρα του ανθρώπινου χρόνου.
3.8 Προωθούμε δεντροφυτεύσεις με ποικιλία ειδών αλλά όχι μονοκαλλιέργειες, ως βραχυπρόθεσμο μέτρο για τη δέσμευση άνθρακα με πολλά παράλληλα οφέλη για το περιβάλλον.
3.9 Προωθούμε την επιβολή φόρων στη μη ανανεώσιμη ενέργεια, με διοχέτευση των εσόδων στην προώθηση της ανανεώσιμης ενέργειας και της ενεργειακής εξοικονόμησης.
3.10 Στηρίζουμε την έρευνα για χρήση περιβαλλοντικά αποδεκτών πηγών ενέργειας και την τεχνολογική εξέλιξη της οικολογικής ηλεκτροπαραγωγής.
3.11 Προωθούμε τεχνολογίες ενεργειακής αποδοτικότητας και πράσινη υποδομή ηλεκτρισμού σε κάθε χώρα αλλά και διεθνώς, με δωρεάν μεταφορά τεχνογνωσίας ή διάθεσή της σε συμβολική τιμή. Το κόστος αυτό αποτελεί μέρος των οικονομικών επιβαρύνσεων για τις σημερινές εκλύσεις των δυτικών χωρών.
4. Βιοποικιλότητα
Τα υγιή οικοσυστήματα είναι θεμελιώδη για την ανθρώπινη ζωή, φαίνεται όμως ότι έχουμε ξεχάσει τη σχέση μεταξύ φύσης και κοινωνίας. Ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών είναι 100 μέχρι 1000 φορές υψηλότερος από ό,τι πριν την εμφάνιση του ανθρώπου. Μόλις 20% των αρχικών δασών του πλανήτη παραμένει σχετικά αδιατάρακτο. Το 60% των αποθεμάτων ψαριών απειλούνται από υπεραλίευση. Εισβολές φυτών, ζώων και ασθενειών από άλλα οικοσυστήματα γίνονται όλο και συχνότερες. Πίσω από την καταστροφή ενδιαιτημάτων και τις εξαφανίσεις ειδών βρίσκεται η βιομηχανική και αγροτική ανάπτυξη που παράλληλα επιδεινώνει την κλιματική αλλαγή, τις παγκόσμιες ανισότητες και την καταστροφή ιθαγενών πολιτισμών και των μέσων διαβίωσής τους. Οι αγροτικές μονοκαλλιέργειες, όπως προωθούνται από τις αγροχημικές επιχειρήσεις και επιταχύνονται από τις γενετικές τροποποιήσεις και τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας για οργανισμούς της φύσης, θέτουν σε κίνδυνο τη γεωργική και κτηνοτροφική βιοποικιλότητα, αυξάνοντας κατακόρυφα την ευπάθεια στις διάφορες ασθένειες.
Εμείς οι Πράσινοι
4.1 Θα αντιταχθούμε με όλη μας τη δύναμη στην καταστροφική για το περιβάλλον αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη και θα δώσουμε προτεραιότητα στην προστασία των αυτόχθονων φυτών και ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον, κατά το δυνατόν σε ευρείς θύλακες.
4.2 Θα εργαστούμε για την κατάργηση των επιχορηγήσεων σε καταστροφικές για το περιβάλλον δραστηριότητες όπως υλοτομία, εκμετάλλευση ορυκτών καυσίμων, κατασκευή φραγμάτων, εξορυκτικές δραστηριότητες, γενετική μηχανική και γεωργία με μονοκαλλιέργειες.
4.3 Θα προωθήσουμε οικολογικές πολιτικές στην αγορά, για προϊόντα όπως η ξυλεία, βασισμένες πάνω στις αυστηρότερες προδιαγραφές αειφορίας, σε συνδυασμό με αξιόπιστη σήμανση για τους καταναλωτές.
4.4 Υποστηρίζουμε ανταλλαγές του τύπου "διαγραφή χρεών έναντι μέτρων προστασίας της φύσης", με προϋπόθεση τη συναίνεση των ενδιαφερόμενων ιθαγενών ή άλλων τοπικών κοινοτήτων.
4.5 Προωθούμε την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος όπου αυτό έχει υποβαθμιστεί και τον καθαρισμό από τοξικά των ενεργών ή ανενεργών στρατιωτικών και βιομηχανικών ζωνών σε όλο τον κόσμο.
4.6 Υπογραμμίζουμε ότι η μείωση των εμπορευματικών μεταφορών μεγάλων αποστάσεων αγαθών, συνδυασμένη με προτίμηση στην τοπική παραγωγή όπου υπάρχει τέτοια δυνατότητα, παρουσιάζει το πρόσθετο πλεονέκτημα του περιορισμού των "εισβολών" από άλλα οικοσυστήματα. Συμβάλλει επίσης στη μείωση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων και της έκλυσης αερίων του θερμοκηπίου.
4.7 Δεσμευόμαστε να προωθήσουμε μαθήματα για την οικολογία του πλανήτη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
4.8 Θα εργαστούμε για την ίδρυση διεθνούς δικαστηρίου για περιβαλλοντικές καταστροφές και απώλειες βιοποικιλότητας, με αρμοδιότητα για εκδίκαση κατηγοριών κατά εταιριών, κρατών και ιδιωτών.
4.9 Αρνούμαστε να αποδεχθούμε εμπορευματοποίηση της ζωής και δικαιώματα ευρεσιτεχνίας για ζωντανούς οργανισμούς.
5. Επιβολή αρχών αειφορίας στην οικονομική παγκοσμιοποίηση
Από τις 100 μεγαλύτερες οικονομικές οντότητες στον κόσμο, οι 50 είναι σήμερα πολυεθνικές εταιρίες. Σε διαπλοκή με τις κυβερνήσεις, δημιούργησαν ένα νομικό σύστημα που βάζει την ανεξέλεγκτη οικονομική δραστηριότητα πάνω από το κοινό όφελος, προστατεύει τα συμφέροντα των εταιρειών και επιτίθεται στο κοινωνικό κράτος, και προωθεί την υποτέλεια των εθνικών οικονομιών σε ένα διεθνές χρηματοοικονομικό καζίνο όπου διακινούνται καθημερινά πάνω από 1.3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε κερδοσκοπικές συναλλαγές.
Παρ' όλ' αυτά, η κατεύθυνση των πραγμάτων ίσως έχει αρχίσει ήδη να αλλάζει. Η Πολυμερής Συμφωνία για τις Επενδύσεις έχει προς το παρόν αποκρουστεί. Στις ανεπτυγμένες χώρες οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί μπορούν πλέον να πραγματοποιούν Συνόδους μόνο με έκτακτα αστυνομικά μέτρα. Η υπόληψη της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχει καταρρεύσει.
Εμείς οι Πράσινοι
5.1 Υποστηρίζουμε σθεναρά ότι τα βασικά προαπαιτούμενα της ζωής, όπως το νερό, πρέπει να παραμείνουν σε δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο. Πολιτισμός, βασική πρόσβαση σε τροφή, κοινωνική και δημόσια υγεία, εκπαίδευση και ελεύθερη ενημέρωση δεν αποτελούν "εμπορεύματα" προς υπαγωγή σε διεθνείς εμπορικές συμφωνίες.
5.2 Υποστηρίζουμε τη δημιουργία ενός Παγκόσμιου Οργανισμού Περιβάλλοντος, που θα συγχωνεύει το Πρόγραμμα του Ο.Η.Ε. για το Περιβάλλον (U.N.E.P), το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του Ο.Η.Ε. (U.N.D.P) και το Παγκόσμιο Περιβαλλοντικό Ταμείο (G.E.F.) σε ενιαίο οργανισμό για την παγκόσμια προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης, με επαρκείς πόρους και δικαιοδοσία επιβολής κυρώσεων. Οι αποφάσεις του οργανισμού αυτού θα είναι δεσμευτικές και για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.
5.3 Υποστηρίζουμε τη κατάργηση της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.), εκτός αν μεταρρυθμιστούν ριζικά, με δημοκρατία στους όρους συμμετοχής των χωρών και τις διαδικασίες αποφάσεων και με δεσμευτική υπαγωγή κάθε δραστηριότητάς τους στις αρχές της αειφορίας και σε όλες τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα και εργατικά δικαιώματα, καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος.
5.4 Υποστηρίζουμε την κατάργηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.) εκτός αν μεταρρυθμιστεί ριζικά ώστε να θέσει την αειφορία ως κεντρικό του στόχο, συνδυασμένη με διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες και με συμμετοχή αντιπροσώπων από τις κοινότητες που επηρεάζουν οι αποφάσεις του. Επιπρόσθετα, απαιτείται διαχωρισμός αρμοδιοτήτων, ώστε να αφαιρεθεί από την αποκλειστική αρμοδιότητα του Π.Ο.Ε. ο Μηχανισμός Διακανονισμού Διαφορών. Εκτίμηση επιπτώσεων ως προς την αειφορία για τους προηγούμενους Γύρους Διαπραγματεύσεων, είναι απαραίτητη πριν τη διαπραγμάτευση οποιασδήποτε νέας συμφωνίας.
5.5 Θα εργαστούμε να αποτρέψουμε την υλοποίηση νέων περιφερειακών συμφωνιών εμπορίου και επενδύσεων υπό τους κανόνες του Π.Ο.Ε. - όπως η προτεινόμενη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βορείου και Νοτίου Αμερικής (F.T.A.A.). Υποστηρίζουμε όμως τις διεργασίες οικονομικής ενοποίησης μεταξύ χωρών, εφόσον διασφαλίζουν την ευημερία των πληθυσμών και την προστασία του περιβάλλοντος.
5.6 Θα δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο περιβάλλον όπου τα χρηματοδοτικά και οικονομικά ιδρύματα και θεσμοί θα ενισχύουν και θα περιφρουρούν προγράμματα περιβαλλοντικής αειφορίας με στήριξη των κοινοτήτων σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
5.7 Απαιτούμε οι διεθνείς συμβάσεις για θέματα περιβάλλοντος, εργασιακών συνθηκών και υγείας να έχουν αυξημένη ισχύ απέναντι σε όλους τους διεθνείς κανόνες εμπορίου.
5.8 Θα εργαστούμε για την επιβολή Φόρου Τόμπιν - Χέντερσον και άλλων οικονομικών εργαλείων, που θα χαλιναγωγήσουν τις διεθνείς κερδοσκοπικές κινήσεις συναλλάγματος και θα συμβάλουν στην ενθάρρυνση επενδύσεων στην πραγματική οικονομία, και στην εξεύρεση πόρων για προώθηση δικαιότερης παγκόσμιας ανάπτυξης.
5.9 Θα εργαστούμε για να απαιτηθεί από τις εταιρείες να τηρούν τις εκάστοτε αυστηρότερες διατάξεις από την περιβαλλοντική, εργατική και κοινωνική νομοθεσία είτε των χωρών προέλευσής τους είτε των χωρών όπου δραστηριοποιούνται.
5.10 Θα εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι παγκόσμιοι οργανισμοί, ιδίως εκείνοι με μεγάλη επιρροή στη διαμόρφωση των κανόνων του διεθνούς εμπορίου, παραμένουν σταθερά προσηλωμένοι στις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης και χρηματοδοτούν εκπαιδευτικά προγράμματα αλλαγής νοοτροπίας στα στελέχη τους για την πλήρη επίτευξη αυτού του στόχου.
5.11 Επιδιώκουμε η διοίκηση των επιχειρήσεων να γίνεται με διαφάνεια και να υπόκειται στον ίδιο βαθμό κοινωνικού ελέγχου όπως η διαχείριση του δημόσιου τομέα, με χρονοδιάγραμμα για πλήρη εξάλειψη επιδοτήσεων σε κάθε δραστηριότητα με καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την κοινωνία.
5.12 Προσυπογράφουμε την ανάπτυξη της μη κρατικής και μη εταιρικής επιχειρηματικότητας για προώθηση μιας οικονομίας με βάση την τοπική κοινότητα, ως μέτρο καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού που γεννά η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας.
6. Ανθρώπινα δικαιώματα
Η άρνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών πηγαίνει μαζί με τη φτώχεια και την αδυναμία άσκησης πολιτικού ελέγχου. Εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν από διακρίσεις, απειλές, αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις, βίαιη μεταχείριση και θάνατο. Τρεις στις τέσσερις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν κάνει χρήση βασανιστηρίων την τελευταία τριετία.
Εμείς οι Πράσινοι
6.1 Προσυπογράφουμε την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, τις συμβάσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας και τα άλλα διεθνή νομικά εργαλεία προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πιστεύουμε ότι τα δικαιώματα αυτά έχουν χαρακτήρα καθολικό και αδιαίρετο και ότι οι κυβερνήσεις κάθε χώρας έχουν ευθύνη για την τήρησή τους.
6.2 Καταδικάζουμε όλες τις δικτατορίες και τα καθεστώτα που αρνούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, άσχετα από τις πολιτικές τους διακηρύξεις.
6.3 Θα εργαστούμε μαζί με τοπικές κοινότητες για να προωθήσουμε τη γνώση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εξασφαλίσουμε ότι η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. και τα αντίστοιχα όργανα των άλλων συνθηκών διαθέτουν επαρκείς πόρους και μέσα.
6.4 Ζητάμε αναθεώρηση της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ώστε να περιλάβει διατάξεις για το δικαίωμα σε υγιές φυσικό περιβάλλον και τα δικαιώματα των επερχομένων γενεών στους φυσικούς και πολιτισμικούς πόρους.
6.5 Στηρίζουμε το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν οι ίδιες ελεύθερες από διακρίσεις και καταναγκασμούς, χωρίς να εξαιρούνται τα ζητήματα ελέγχου της γονιμότητάς τους με τα μέσα που εκείνες κρίνουν καταλληλότερα. Θα εργαστούμε για την επικύρωση της Σύμβασης για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (C.E.D.A.W.), την άρση των επιφυλάξεων και την έναρξη ισχύος του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου.
6.6 Υποστηρίζουμε το δικαίωμα των ιθαγενών για αυτοκαθορισμό, δικαιώματα στη γη τους και πρόσβαση σε παραδοσιακές μορφές αλιείας και κυνηγιού για την συντήρησή τους, με χρήση τεχνικών που σέβονται το περιβάλλον και τα θηράματα.
6.7 Ζητάμε την άμεση υιοθέτηση του σχεδίου του 1993 για τη Διακήρυξη για τα Δικαιώματα των Ιθαγενών Λαών, ως ελάχιστες προδιαγραφές προστασίας αποδεκτές από τους ίδιους. Υποστηρίζουμε τις πρωτοβουλίες των Ιθαγενών Λαών να δημιουργήσουν και να λειτουργήσουν δικές τους διεθνείς οργανώσεις.
6.8 Απαιτούμε οι βασανιστές να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους και οργανώνουμε εκστρατείες για την προσαγωγή τους στη δικαιοσύνη είτε στις χώρες τους είτε αλλού, ενώπιον διεθνούς σώματος τακτικών δικαστών υπό την αιγίδα του Διεθνούς Δικαστηρίου.
6.9 Είμαστε αντίθετοι σε κάθε είδους προσβολή της σωματικής ακεραιότητας του ατόμου μέσω βασανισμού, ποινής ή άλλων πρακτικών, περιλαμβανομένου του ακρωτηριασμού για λόγους παραδόσεων ή θρησκείας. 6.10 Απαιτούμε την κατάργηση της θανατικής ποινής σε όλο τον κόσμο.
6.11 Καλούμε τις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν ότι όλοι όσοι ζητούν άσυλο, θύματα είτε κρατικής βίας είτε ανεξάρτητων ένοπλων ομάδων, απολαμβάνουν ορθή μεταχείριση σύμφωνη με τη Σύμβαση της Γενεύης για τα Δικαιώματα Ασύλου (1951), έχουν πρόσβαση σε δίκαιες διαδικασίες κρίσης για την αίτηση ασύλου, δεν κρατούνται αυθαίρετα και δεν επιστρέφονται σε χώρες όπου κινδυνεύουν με παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους ή να αντιμετωπίσουν κίνδυνο θανάτωσης, βασανισμού ή άλλης απάνθρωπης συμπεριφοράς.
6.12 Ζητάμε την απαγόρευση κάθε είδους συλλογικής εκδίωξης πληθυσμών από τις εστίες τους.
6.13 Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλων των εργαζομένων σε ασφαλή, δίκαια αμειβόμενη εργασία με δικαίωμα συνδικαλισμού.
6.14 Υποστηρίζουμε το δικαίωμα των παιδιών να μεγαλώνουν χωρίς την ανάγκη να εργάζονται και την καθιέρωση κατώτατου ορίου ηλικίας για την εργασίας παιδιών και εφήβων.
6.15 Απαιτούμε την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας. Υποστηρίζουμε το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών στον δικό τους τρόπο ζωής, και την ισότητα δικαιωμάτων για τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
6.16 Θα εργαστούμε για να βελτιώσουμε τις ευκαιρίες των ατόμων με ειδικές ανάγκες να ζουν και να εργάζονται ισότιμα μέσα στην κοινωνία, με πραγματικές δυνατότητες συμμετοχής στα κοινά.
6.17 Στηρίζουμε το δικαίωμα των γλωσσικών μειονοτήτων να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα.
7. Τροφή και Νερό
Εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων αντιμετωπίζουν χρόνιο υποσιτισμό, όχι από έλλειψη επαρκούς τροφής για όλους αλλά από ανισότητα προσβάσεων σε γη, νερό, πιστώσεις και αγορές. Οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (μεταλλαγμένα) δεν αποτελούν τη λύση, αφού το άμεσο πρόβλημα είναι η διανομή και όχι η παραγωγή. Επιπλέον, τα μεταλλαγμένα αντιπροσωπεύουν μη αποδεκτούς κινδύνους για το περιβάλλον, τους μικρούς ανεξάρτητους αγρότες και τους καταναλωτές αλλά και για τη βιοποικιλότητα, που αποτελεί την καλύτερη διασφάλισή μας απέναντι σε πιθανές αγροτικές καταστροφές. Η ανεπάρκεια νερών αποτελεί πραγματική απειλή, σε υπέργειους ταμιευτήρες αλλά και στον υδροφόρο ορίζοντα. Η αποδάσωση στις λεκάνες απορροής έχει καταστρεπτικές συνέπειες με κατολισθήσεις και πλημμύρες, ενώ η ερημοποίηση και η υποβάθμιση των εδαφών επεκτείνονται με ταχύτητα. Ακτίνα φωτός αποτελεί η ραγδαία ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας.
Εμείς οι Πράσινοι
7.0 Θεωρούμε θεμελιώδες δικαίωμα την πρόσβαση σε καθαρό νερό για τις βασικές ανάγκες και είμαστε αντίθετοι σε κάθε ιδιωτικοποίηση υδάτινων πόρων και υποδομών ύδρευσης.
7.1 Θα εργαστούμε για την εξάλειψη των επιδοτήσεων στην κατανάλωση νερού, με μόνη εξαίρεση τις κοινωνικές ανάγκες, και για ορθολογικότερη χρήση του με τη μεγαλύτερη δυνατή εξοικονόμηση.
7.2 Θα εργαστούμε για να διασφαλίσουμε την ποιοτική και ποσοτική προστασία τόσο του πόσιμου όσο και των υπόγειων νερών, καθώς και τιμολογήσεις που να διασφαλίζουν επαρκή προστασία των υδάτινων πόρων από υπερκατανάλωση και μείωση των αποθεμάτων.
7.3 Θεωρούμε απόλυτο αγαθό την προστασία των λεκανών απορροής και την καλή κατάσταση των ποτάμιων συστημάτων και θα εργαστούμε μαζί με τους άμεσα ενδιαφερόμενους για να σταματήσει κάθε υποβάθμιση των ποταμών, περιλαμβανομένης της κατασκευής μεγάλων φραγμάτων και αρδευτικών έργων αλλά και της αποδάσωσης στις λεκάνες απορροής.
7.4 Θα εργαστούμε από κοινού με τις τοπικές κοινότητες στις άνυδρες και ημιάνυδρες περιφέρειες, όπου το κλίμα κυριαρχείται από αβεβαιότητα, για να περιορίσουμε την υποβάθμιση της γης.
7.5 Εκφράζουμε το ενδιαφέρον και τη συμπαράστασή μας για τις χώρες που έχουν πληγεί σκληρά από ερημοποίηση και την αποδάσωση. Καλούμε τις χώρες που δεν έχουν κυρώσει ως τώρα τη Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για την Ερημοποίηση, να την κυρώσουν και να διασφαλίσουν τους απαραίτητους πόρους για την υλοποίησή της.
7.6 Θα υποστηρίξουμε και θα προωθήσουμε τη βιολογική γεωργία.
7.7 Απαιτούμε διεθνές μορατόριουμ στην εμπορική καλλιέργεια μεταλλαγμένων, τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία, εν αναμονή των εξελίξεων στην έρευνα και το διάλογο. Απαιτούμε επίσης τη θέσπιση ρυθμιστικών μηχανισμών, που θα περιλαμβάνουν και αστική ευθύνη των εταιρειών για κάθε παρενέργεια.
7.8 Θα εργαστούμε για την κατοχύρωση της ασφάλειας των τροφίμων, με αυστηρούς κανονισμούς για την παραγωγή, αποθήκευση και πώληση.
7.9 Θα εργαστούμε για να διασφαλίσουμε διεξαγωγή της επιστημονικής έρευνας με όλους τους κανόνες της δεοντολογίας και της ηθικής και οι εφαρμογές της θα τηρούν την αρχή της προφύλαξης.
7.10 Ζητάμε χρονοδιάγραμμα κατάργησης όλων των μη διασπώμενων και βιοσυσσωρευόμενων τεχνητών χημικών ουσιών, και συντονισμένη προσπάθεια εξάλειψης όλων των εκλύσεων επικίνδυνων χημικών στο περιβάλλον.
7.11 Θα εργαστούμε για την απαγόρευση των ορμονών για την ανάπτυξη των ζώων και για τη θέσπιση αυστηρών κανονισμών στη χρήση αντιβιοτικών σε ζώα.
8. Αειφορικός σχεδιασμός
Η κατανάλωση στις βιομηχανικές κοινωνίες υπερβαίνει κάθε αντικειμενικά λογικό μέτρο και αποτελεί τον κύριο υπεύθυνο για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Στις δυτικές χώρες οι άνθρωποι χρησιμοποιούν 9πλάσιο χαρτί από ό,τι στο Νότο και κατέχουν κατά κεφαλή 100 φορές περισσότερα αυτοκίνητα σε σχέση π.χ. με την Κίνα και την Ινδία. Η μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία -που αντιγράφει τις οικολογικές διεργασίες, ελαχιστοποιεί τα απόβλητα με επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των υλικών και δίνει έμφαση στις δραστηριότητες που προωθούν την ποιότητα της ζωής και τις κοινωνικές σχέσεις παρά την κατανάλωση εμπορευματικών αγαθών- υπόσχεται νέες θέσεις εργασίας, βιομηχανίες λιγότερο ρυπογόνες, καλύτερο εργασιακό περιβάλλον και υψηλότερη ποιότητα ζωής.
Εμείς οι Πράσινοι
8.1. Προωθούμε ως μέτρο προόδου δείκτες κοινωνικής ευημερίας και όχι τις κλασσικές μετρήσεις του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
8.2. Θεωρούμε ότι οι πολίτες των χωρών που επηρεάζονται από αναπτυξιακά έργα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις σχετικές αποφάσεις άσχετα από εθνικά σύνορα.
8.3. Θα εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι όσοι κερδίζουν από την εκμετάλλευση οποιουδήποτε φυσικού και/ ή κοινωνικού πόρου θα καταβάλλουν με όρους αγοράς το πλήρες τίμημα τόσο για τη χρήσή τους, όσο και για οποιαδήποτε ζημιά σε άλλους πόρους που ανήκουν στην κοινωνία.
8.4. Αναγνωρίζουμε ότι οι επιπτώσεις της συνεχούς επέκτασης των πόλεων σε βάρος της αγροτικής γης και του φυσικού περιβάλλοντος πρέπει να περιοριστούν και τελικά να ανακοπούν τελείως.
8.5. Αναγνωρίζουμε ότι η φυγή των αγροτών προς τις πόλεις λόγω φτώχειας πρέπει να επιβραδυνθεί και να αντιστραφεί με προσαρμοσμένα προγράμματα ανάπτυξης της υπαίθρου, που να λαμβάνουν υπόψη τα όρια της ανάπτυξης και να προστατεύουν τη φυσιογνωμία και την οικολογική ισορροπία του αγροτικού τοπίου.
8.6. Υποστηρίζουμε τον τοπικό σχεδιασμό για περιβαλλοντικά βιώσιμες επιχειρήσεις, στέγαση, μεταφορές, διαχείριση αποβλήτων, πάρκα, περιαστικό πράσινο και ελεύθερους χώρους. Θα δημιουργήσουμε δίκτυα ανταλλαγής πληροφοριών και αλληλοϋποστήριξης που θα συνδέουν τις τοπικές και περιφερειακές κινήσεις των Πράσινων σε όλο τον κόσμο.
8.7. Θα εργαστούμε για τη μείωση της ρύπανσης από την κυκλοφορία των οχημάτων στις πόλεις: προωθώντας την αντίθεσή μας στην αέναη επέκταση των αστικών αυτοκινητόδρομων΄ ενθαρρύνοντας τη χρήση οχημάτων με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας΄ ενσωματώνοντας στο σχεδιασμό των χρήσεων γης τη δημόσια συγκοινωνία, το ποδήλατο και το περπάτημα΄ δίνοντας προτεραιότητα στο σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση των μέσων μαζικής μεταφοράς, απέναντι στην υποδομή για το ιδιωτικό αυτοκίνητο΄ καταργώντας, τέλος, τις φορολογικές πολιτικές που κάνουν το αυτοκίνητο κεντρικό άξονα της πολεοδομικής εξέλιξης.
8.8. Θα εργαστούμε για να δημιουργήσουμε οικονομικές στρατηγικές κοινωνικά υπεύθυνες, μεγιστοποιώντας μέσω φορολογικών εργαλείων και δημόσιων δαπανών τα κίνητρα για δίκαιη κατανομή του πλούτου και παρέχοντας, μέσω πράσινων φόρων, κίνητρα αποφυγής των αποβλήτων και της ρύπανσης.
8.9. Απαιτούμε μείωση, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων σε εταιρείες και κοινότητες, με στόχο μια οικονομία μηδενικών αποβλήτων που να αντιγράφει τα φυσικά οικοσυστήματα.
8.10. Θα υποστηρίξουμε όλες τις πολιτικές που επιτρέπουν στις χώρες να εντείνουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσα από οικονομικές δραστηριότητες που προσθέτουν αξία, ή με ανακύκλωση φυσικών πόρων, παραγωγή αγαθών με μεγάλη διάρκεια ζωής, βιολογική γεωργία, ανανεώσιμη ενέργεια και περιβαλλοντική προστασία.
8.11. Προωθούμε κοινωνικά υπεύθυνες επενδύσεις και μάρκετινγκ με βάση τα οικολογικά χαρακτηριστικά των προϊόντων, ώστε οι καταναλωτές να έχουν δυνατότητα θετικών επιλογών βάσει αξιόπιστων πληροφοριών.
8.12. Αναγνωρίζουμε την αξία των παραδοσιακών και τοπικών γνώσεων και πεποιθήσεων, και υποστηρίζουμε την ενσωμάτωσή τους στο σχεδιασμό και τα προγράμματα.
9. Ειρήνη και Ασφάλεια
Τα αίτια των συγκρούσεων αλλάζουν. Οι διαφορές μεταξύ πολέμου, οργανωμένου εγκλήματος και εσκεμμένων καταπατήσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε μεγάλη κλίμακα, γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτες. Το εμπόριο όπλων αναπτύσσεται και παγκοσμιοποιείται, τροφοδοτούμενο από την εξαίρεσή του από τους κανόνες του Π.Ο.Ε. που απαγορεύουν τις επιδοτήσεις. Ως παγκόσμιο δίκτυο, έχουμε ζωτικό ρόλο να παίξουμε στη σύσφιξη των δεσμών μεταξύ τοπικών οργανώσεων που εργάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ειρήνη, αλλά και στη στήριξη και διαμόρφωση των αναδυόμενων εννοιών και θεσμών παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Εμείς οι Πράσινοι
9.1 Υποστηρίζουμε την ενίσχυση του ρόλου του Ο.Η.Ε. ως παγκόσμιου οργανισμού διαχείρισης συγκρούσεων και ειρηνευτικών αποστολών. Θεωρούμε ότι, εκεί που η πρόληψη αποτυγχάνει, όπως και σε καταστάσεις ολοκληρωτικών και γενικευμένων καταπατήσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων και/ ή γενοκτονιών, η χρήση (στρατιωτικού) καταναγκασμού ενδέχεται να δικαιολογείται μόνο εφόσον δεν υπάρχει άλλος τρόπος για την πρόληψη περαιτέρω καταπατήσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων και μόνο εφόσον ασκείται με εντολή του Ο.Η.Ε. Ακόμη και τότε, πάντως, θεωρούμε ότι κάθε χώρα έχει δικαίωμα να αρνηθεί συνδρομή ή σύμπραξη στην επέμβαση.
9.2 Θα αγωνιστούμε για ενίσχυση της θέσης των χωρών του Νότου στον Ο.Η.Ε., εργαζόμενοι για την κατάργηση του βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, την αύξηση των χωρών-μελών που συμμετέχουν σ' αυτό και την κατάργηση του θεσμού των μόνιμων μελών.
9.3 Υποστηρίζουμε το προτεινόμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Στα εγκλήματα πολέμου, θα πρέπει να συγκαταλέγονται και οι μαζικοί βιασμοί.
9.4 Επιδιώκουμε τον περιορισμό της ισχύος του στρατιωτικο-βιομηχανικού και χρηματοοικονομικού συμπλέγματος με στόχο το δραστικό περιορισμό του εμπορίου οπλικών συστημάτων, τη διασφάλιση διαφάνειας στην παραγωγή τους και την κατάργηση των συγκαλυμένων επιδοτήσεων προς τις στρατιωτικές βιομηχανίες.
9.5 Θα εργαστούμε για έλεγχο και μείωση, με μακροπρόθεσμο στόχο την ολοκληρωτική κατάργηση, του διεθνούς εμπορίου όπλων και την υπαγωγή του υπό τον έλεγχο του Ο.Η.Ε. Περιλαμβάνουμε εδώ και την ολική απαγόρευση των πυρηνικών, βιολογικών και χημικών όπλων, των όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου και των ναρκών κατά προσωπικού.
9.6 Θα βοηθήσουμε να ενισχυθούν τα υπάρχοντα προγράμματα ειρήνης και να δημιουργηθούν νέα, που να καλύπτουν όλες τις πλευρές της οικοδόμησης μιας κουλτούρας ειρήνης. Τα προγράμματα θα περιλαμβάνουν ανάλυση των βαθύτερων αιτίων της βίας, περιλαμβανόμενης της ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και το ζήτημα του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ ανδρών και γυναικών. Θα ενισχύσουμε επίσης την εκπαίδευση για μη βίαιη επίλυση συγκρούσεων σε όλα τα επίπεδα.
9.7 Ζητάμε Διεθνές Δικαστήριο για τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος σε καιρούς συγκρούσεων.
9.8 Θα επιδιώξουμε αναθεώρηση των διεθνών κανόνων στρατιωτικής εμπλοκής ώστε να διασφαλιστεί επαρκής προστασία των φυσικών πόρων κατά τις συγκρούσεις.
9.9 Θα αγωνιστούμε κατά του Εθνικού Πυραυλικού Αμυντικού Προγράμματος των Η.Π.Α., και θα εργαστούμε για την απαλλαγή του Διαστήματος από στρατιωτικές χρήσεις και πυρηνικά.
10. Δρώντας Παγκόσμια
Οι Παγκόσμιοι Πράσινοι αποτελούμε ανεξάρτητες οργανώσεις από διαφορετικούς πολιτισμούς και περιβάλλοντα, μοιραζόμαστε όμως ένα κοινό σκοπό. Για να τον πετύχουμε, αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να δράσουμε όχι μόνο τοπικά αλλά και παγκόσμια.
Εμείς οι Πράσινοι
10.1 Θα εργαστούμε με πνεύμα συνεργασίας για να υλοποιήσουμε τη Χάρτα των Παγκόσμιων Πράσινων αναλαμβάνοντας δράση από κοινού για ζητήματα παγκόσμιας σημασίας όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο.
10.2 Θα υποστηρίξουμε την ανάπτυξη πράσινων κομμάτων, πολιτικών κινημάτων και δικτύων νεολαίας σε όλο τον κόσμο.
10.3 Θα βοηθήσουμε, με όποιους τρόπους μας ζητηθεί, άλλα Πράσινα κόμματα και κινήματα. Περιλαμβάνονται εδώ και η παροχή διεθνών παρατηρητών για τη διασφάλιση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών, όπως και η ενθάρρυνση ψηφοφόρων να εγγραφούν ως μέλη και να ψηφίσουν Πράσινους στις χώρες τους.
10.4 Θα υιοθετήσουμε και θα θέσουμε σε εφαρμογή και στα δικά μας κόμματα τις δημοκρατικές αρχές που επιδιώκουμε για την ευρύτερη κοινωνία.
10.5 Θα ενεργούμε ως πρότυπο συμμετοχικής δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα της εσωτερικής μας λειτουργίας.
10.6 Θα ενθαρρύνουμε τη συνεργασία μεταξύ των πράσινων κομμάτων όλου του κόσμου για να διασφαλίσουμε ότι τα συμμετέχοντα κόμματα διαθέτουν ενημέρωση και παιδεία, καθώς και τη δυνατότητα να συνδιαμορφώνουν με ίσους όρους τις θέσεις των Πράσινων για τα παγκόσμια ζητήματα.
10.7 Θα ενθαρρύνουμε τα Πράσινα κόμματα να τεθούν στην πρωτοπορία εφαρμογής πολιτικών που εγγυώνται διαφανείς και αποκεντρωμένες δομές, έτσι ώστε πολιτική ισχύς και ευκαιρίες να διαχέονται σε όλα τα μέλη, και να αναπτύξουν νέα πολιτικά μοντέλα με καλύτερη ανταπόκριση στις προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και της άμεσης δημοκρατίας.
10.8 Θα αποφύγουμε πηγές χρηματοδοτήσεων που έρχονται σε αντίθεση με τα οράματα και τις αξίες μας.
10.9 Θα αποφύγουμε τη συνεργασία με δικτατορικά καθεστώτα, κλειστές θρησκευτικές ομάδες ή εγκληματικές οργανώσεις, καθώς και με σχήματα που πρόσκεινται σε τέτοιους μηχανισμούς, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ζητήματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
10.10 Θα ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με τοπικές συλλογικότητες που βρίσκονται κοντά στις ιδέες μας, και με οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών σαν αυτές που κινητοποιήθηκαν στο Σιάτλ. Συναποτελούμε μαζί τους μέρος του διευρυνόμενου ρεύματος εκείνων που συνειδητοποιούν ότι ο σεβασμός για το περιβάλλον, τα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία πρέπει να υπερισχύσει στην οικονομική οργάνωση του πλανήτη.
10.11 Θα υποστηριζόμαστε αμοιβαία σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο με φιλία, αισιοδοξία και καλή διάθεση, χωρίς να παραλείπουμε να χαιρόμαστε όλα όσα κάνουμε.

Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος σε συνεργασία με τον Μιχάλη Τρεμόπουλο.
Η ελληνική μετάφραση της Παγκόσμιας Χάρτας των Πράσινων είναι μια έκδοση των Οικολόγων Πράσινων.
Κολοκοτρώνη 31 10562 Αθήνα, τηλ. 210 3241001, elxoroi@asda.gr - Φιλίππου 51 54631 Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 222503, ecology-trem@nath.gr