Κριτήριο Αξιολόγησης / «Η ΒΙΑ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ»

ΚΕΙΜΕΝΟ
Η ΒΙΑ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΚΑΙ Η ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ
Η βία των γηπέδων δεν ξεπερνιέται εύκολα με κούνημα του ώμου και με την πεποίθηση πως μετά από λίγο καιρό τα ίδια θα ξανασυμβούν. Η ανεξέλεγκτη κι εν πολλοίς παράλογη βία λογής νεαρών βλαστών της ελληνικής κοινωνίας υποδηλώνει σοβαρότατα πράγματα και προοιωνίζει ανησυχητικές προοπτικές. Ποιοι είναι εκείνοι οι γονείς που εκτρέφουν στο σπίτι τέτοιας ποιότητας ανθρωπόμορφα θηρία κι αδιάφορα συνεχίζουν την πορεία τους στη ζωή δίχως άγχος κι αγωνία; Το ζήτημα δεν αφορά - όπως κακώς συχνά αναφέρεται - τους παράγοντες των ποδοσφαιρικών ομάδων και τις αρχές ασφαλείας της χώρας. Είναι θέμα ολόκληρης της κοινωνίας μας. Κι αντανα-κλά στο ήθος και τις αρχές της.
Σε μεγάλο βαθμό η κατάντια αυτών των παιδιών δεν διαφέρει από τους αργόσχολους σταρ πολλών reality shows που σε ηλικία καθαρά δημιουργικού δυναμισμού περνάνε εβδομάδες και μήνες αραχτοί σε καναπέδες, βίλες και καλύβια αερολογούντες και διαπληκτιζόμενοι "δι' ασήμαντον αφορμή". Τελικά, κανένας δεν νοιάζεται, κανείς δεν ανησυχεί, ουδείς φροντίζει να αναζητήσει τα αίτια της παρακμής και της διάλυσης.
Που τελικά οδηγείται αυτή η κοινωνία; Η καρδιά του προβλήματος εκτιμώ πως τελικά βρίσκεται στην ανεπαρκή κι ελαστικότατη εφαρμογή των νόμων του κράτους. Κανένας δεν νοιάζεται για την τύχη των νομοθετικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης μετά την ψήφισή τους από τη Βουλή. Η νομοθετική διαδικασία έχει μετεξελιχθεί - όπως τόσα άλλα στις ημέρες μας - σε μέθοδο δημοσιοσχετίστικης προβολής. Οι νόμοι έχουν σημασία όταν εξαγγέλλονται. Κανένας δεν παρακολουθεί την εφαρμογή τους. Υποτίθεται πως απαγορεύονται διαδηλώσεις στους δρόμους που κόβουν την κυκλοφορία και παρακωλύουν τις συγκοινωνίες. Η ίδια η αστυνομία όμως σταματά την ροή των αυτοκινήτων - και βασανίζει συνακόλουθα στρατιές πολιτών - για να διευκολύνει τις επιδιώξεις των "παράνομων" διαμαρτυρομένων.
Διάφοροι ακραίοι αναρχικοί κάνουν άνω - κάτω την πόλη της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια δεκάδες ομοϊδεατών τους αναστατώνουν την ζωή άλλων πόλεων της χώρας διαμαρτυρόμενοι για την τύχη των δικαιολογημένα συλληφθέντων συντρόφων τους. Πέραν του ότι κι αυτοί παρανομούν - εκθειάζοντας παράνομες πράξεις -, το θράσος της υπεράσπισης "αγωνιστών" που δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους μπολιάζει την κοινωνία με ασήκωτα βάρη υποκρισίας και βολεμένου εγωκεντρισμού. Αδυνατώ να καταλάβω την λογική όσων "αγωνίζονται" εναντίον ενός συστήματος αλλά αρνούνται να αποδεχθούν το δικαίωμα του συστήματος αυτού να αμυνθεί. Αγώνες εκ του ασφαλούς ο καθένας είναι σε θέση να κάνει. Η κοινωνία μας όμως με την ανεκτικότητα και την χαλάρωσή της ανατρέφει ακόμη κι "αγωνιστές" της αδράνειας και της καλοπέρασης.
Μέσα σε όλα αυτά είναι φυσικό και οι "μαχητές" της ποδοσφαιρικής εξέδρας να αισθάνονται στο απυρόβλητο από την τσιμπίδα του νόμου. Γνωρίζουν πως οι προστάτες του νόμου έχουν το ένα μάτι στο πολιτικό κόστος - οι χούλιγκαν εξ άλλου δεν είναι παρά τα "παιδιά" των ομάδων που εκφράζουν τις ψήφους ολόκληρων πόλεων - και μοναχά το μισό από το δεύτερο στην τήρηση της τάξης και στην εξασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης. Αν τώρα πάνω στην πορεία κάποιοι χάνουν τα αυτοκίνητα, τα μαγαζιά η και τα σπίτια τους - μπορεί δε και την ίδια τους τη ζωή - τελικά φαίνεται πως το πρόβλημα είναι δικό τους. Ποιος τους είπε να μένουν κοντά σε γήπεδο και να παρκάρουν σε δρόμους που διασχίζουν οι "επιστήμονες" οπαδοί;
Τελικά τα πράγματα είναι περισσότερο απλά απ' ό,τι εκ πρώτης όψεως φαίνονται. Οι ποδοσφαιρικές ομάδες δεν είναι ευαγή ιδρύματα με φιλανθρωπικούς σκοπούς. Αποτελούν εταιρίες με στόχο το κέρδος και την κυριαρχία στην ποδοσφαιρική - αθλητική αγορά. Η συμπεριφορά των "φιλάθλων" μέσα στα γήπεδα δεν είναι σε καμία περίπτωση ζήτημα δημόσιας τάξης. Κινούνται μέσα στο επιχειρηματικό κατάστημα μίας ιδιωτικής εμπορικής εταιρίας και είναι η ίδια υπεύθυνη για ότι συμβαίνει εκεί μέσα. Με ποια λογική ο φορολογούμενος πολίτης οφείλει να πληρώνει για ζητήματα που κανονικά εμπίπτουν στην αποκλειστική ευθύνη μίας ιδιωτικής εταιρίας. Εφ όσον λοιπόν τα ποδοσφαιρικά σωματεία - εταιρίες επιθυμούν να κινητοποιούν οργανωμένους οπαδούς και να τους διαθέτουν φθηνά η και δωρεάν εισιτήρια πρέπει να έχουν και την υποχρέωση - και το βάρος του κόστους - της τήρησης της τάξης στα γήπεδα. Και οι διοικήσεις τους να είναι υπεύθυνες απέναντι στον νόμο και την πολιτεία για κάθε επεισόδιο κι ανωμαλία που θα συμβεί μέσα σε αυτά. Εκτός των γηπέδων οι χούλιγκανς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται τυφλά όπως ο κάθε ταραξίας. Και να επιβάλλονται και σχετικές ποινές στις ποδοσφαιρικές εταιρίες ως ηθικών αυτουργών των εκτρόπων αυτών.
(Από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2004)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. Να συντάξετε την περίληψη του κειμένου σε 100 περίπου λέξεις.
Μονάδες 25
Β1. Ποιο ρόλο διαδραματίζει η πρώτη παράγραφος στη διάρθρωση του κειμένου;
Μονάδες 5
Β2. Να αναγνωρίσετε και να αξιολογήσετε το συλλογισμό της παρακάτω παραγράφου:
«Σε μεγάλο βαθμό η κατάντια αυτών των παιδιών δεν διαφέρει …Τελικά, κανένας δεν νοιάζεται, κανείς δεν ανησυχεί, ουδείς φροντίζει να αναζητήσει τα αίτια της παρακμής και της διάλυσης.»
Μονάδες 10
Β3. Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις: αργόσχολους, διάλυσης, ακραίοι, ελαστικότατη, εγωκεντρισμού
Μονάδες 5
Β4. Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 80 έως 100 λέξεων την παρακάτω φράση:
«Η κοινωνία μας όμως με την ανεκτικότητα και την χαλάρωσή της ανατρέφει ακόμη κι "αγωνιστές" της αδράνειας και της καλοπέρασης.»
Μονάδες 11
Β5. Να βρείτε τέσσερα παραδείγματα μεταφορικής χρήσης του λόγου μέσα στο κείμενο.
Μονάδες 4
Γ. Το σχολείο σας διοργανώνει μια εκδήλωση με θέμα «Αθλητισμός και νεολαία», στην οποία συμμετέχετε ως ομιλητές και προτείνετε συγκεκριμένες δράσεις που, κατά τη γνώμη σας, μπορεί να αναλάβει η εκπαίδευση προκειμένου να περάσει στους νέους το μήνυμα κατά του χουλιγκανισμού (προσχεδιασμένος προφορικός λόγος 500-600 λέξεων).
Μονάδες 40