ΕΘΝΟΣ-ΕΘΝΙΣΜΟΣ-ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΣ-ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

Aπόσπασμα από το βιβλίο του Β. Ρασσιά:"ΕΘΝΟΣ-ΕΘΝΙΣΜΟΣ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΣ-ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ"

Γνήσιο κατασκεύασμα του μονοθεϊστικού ολοκληρωτισμού, ο «Εθνικισμός» εκδηλώθηκε και εξακολουθεί φυσικά να εκδηλώνεται ως αυστηρή απαίτηση για απόλυτη ομοιογένεια και ενότητα, πολιτισμική θρησκευτική και γλωσσική, ώστε να παραχθεί η ψευδαίσθηση μι υποτιθέμενης ιστορικής προσωπικότητας, σε ένα εκ των πραγμάτων συμφυρματικό συνάθροισμα εγωκεντρικών ατόμων.

Σημαίες του Εθικισμού έγιναν υποχρεωτικά η προκατάληψη, η αλλοφοβία, η πνεύμακή κλειστότητα, η καχυποψία και η εσωστρέφεια και ως «εχθροί» κηρύχθηκαν όχι οι εχθροί της συλλογικής Ελευθερίας και Αυτονομίας (που αποτελούσαν τους εχθρούς των Εθνικών), αλλά η κάθε είδους διαφορετικότητα, η οποία μέσα από έναν αρρωστημένο συλλογικό ψυχισμό εκλαμβάνεται πλέον ως πολιτισμική, θρησκευτική, ηθική ή «φυλετική μόλυνση. Σκοποί του «Εθνικισμού» είναι η καθολική ομοιογένεια στο εσωτερικό του ψευδ - «έθνους» και η μανιώδης πολιτισμική επέκταση και ηγεμονία στο εξωτερικό του, όπως ακριβώς επί αιώνες: είχαν διδάξει οι κυρίαρχοι μονοθεϊστές, λ.χ. πάση θυσία καθολική ομοιογένεια μέσα στην Εκκλησία και μανιώδης προσηλυτισμός και υποδούλωση των υποτιθεμένων «ειδωλολατρών». 

...Το πιο ειρωνικό είναι μάλιστα, ότι το ψευδ - «έθνος» που ο «Εθνικισμός» ανεμίζει σαν σημαία γι' αυτήν του την απολυτότητα, τις περισσότερες φορές, εξαιτίας κυρίως του ετεροπροσδιορισμού του από το γνωστό «πόδι» της αυταρχίας, που ακούει στο όνομα «κρατούσα Θρησκεία» (ακόμη και όταν αυτή δεν δηλώνεται ευθέως ως τέτοια), καμία σχέση δεν έχει με το αληθές εθνικό χαρακτηριστικό τής ανά τόπους ιδιαίτερης και αυ¬τόχθονος (διάβαζε προχριστιανικής) Παράδοσης. Ψευδ - «έθνος» και «Εθνικισμός», πρωτομάστορες της ιδεοληψίας και του ανιστόρητου, του φορτισμένου αλλά ταυτοχρόνως και παραμυθητικού (νηπιώδους) λόγου, καθώς επίσης και της απολύτως μονομερούς «ανάλυσης» των πραγμάτων, κανακεύουν και αγοραπωλούν με την ύψιστη μαεστρία την Ψευδή Συνείδηση, δηλαδή την εδραιωμένη ως αλήθεια πίστη, σε ένα πασιφανέστατο ψέμα. Και το χειρότερο: ψευδ - «έθνος» και «Εθνικισμός», μίζερα δουλικά του ισοπεδωτή κόσμου του «Μονοθεϊσμού», δημιουργούν από την γέννηση τους κιόλας, το «μεγάλο» αλλά τελικά επίπλαστο «πρόβλημα» των μειονοτήτων (και, βεβαίως, των λεγομένων «μειονοτικών»). 

...Οι «εθνικιστές» αποδεικνύονται τελικά οι χειρότεροι εχθροί του πραγματικού «έθνους», μετατρέποντας την φυσική και λογική διεκδίκηση της ταυτότητας («Εθνισμός») σε μίσος για τους άλλους (κατά κανόνα σε μίσος για τον... γείτονα). Ενώ ο «Εθνισμός» συσπειρώνει, αντιπροσωπεύοντας την νόμιμη διεκδίκηση της συλλογικής αξιοπρέπειας, ο «Εθνικισμός» αποκλείει, αντιπροσωπεύοντας τίποτε περισσότερο από την απολύτως επιθετική καχυποψία. Ο «Εθνισμός» αντιπροσωπεύει την νόμιμη διεκδίκηση της συλλογικής αξιοπρέπειας. Ο «Εθνικισμός» αντι¬προσωπεύει την απολύτως επιθετική καχυποψία. 
Το μεγαλύτερο όμως εσωτερικό δράμα του «Εθνικισμού» είναι ο απόλυτος παραλογισμός τής προοπτικής που δήθεν προβάλλει, ένας παραλογισμός, ο οποίος έκλαμπρα καταδεικνύεται στην απλή συνειδητοποίηση, ότι αντίθετα από τον υποτιθέμενο και πλαστό «αντίπαλο» του, τον λεγόμενο «Διεθνισμό» (αμφότεροι παραπροϊόντα του «μονοθεϊστικού» Κόσμου), αυτός δεν μπορεί τελικά, ως πολιτικό ή κοινωνικό ή πολιτισμικό εάν θέλετε φαινόμενο, να γενικευθεί. Και αυτό, γιατί σε απόλυτη αντίθεση προς τον φυσικό (αρχαιοτροπο) «Εθνισμό», ο οποίος μπορεί να υπερασπίζεται θετικά την διαφορετικότητα / ετερότητα του (σεβόμενος την ίδια στιγμή βαθύτατα και την διαφορετικότητα / ετερότητα όλων των άλλων, που του συμπεριφέρονται ομοίως), ο κάθε επί μέρους «Εθνικισμός» θεωρεί την επί μέρους «ράτσα» του περιούσια και ανώτερη πασών των άλλων, άρα μπορεί να ορίσει την διαφορετικότητα / ετερότητα μόνον αρνητικά. 

Πηγή: www.rassias.gr