Επίκληση στη λογική

Επίκληση στη λογική

Θεωρία και Πράξη, Έκφραση-Έκθεση Γ΄ Λυκείου, Βασίλης Πρασσάς, εκδόσεις Κοκοτσάκης

Είναι ο τρόπος σύμφωνα με τον οποίο ο πομπός προσπαθεί να πείσει το δέκτη περί της ορθότητας της θέσης του, επικαλούμενος τη λογική του σκέψη, χρησιμοποιώντας δηλαδή λογικά επιχειρήματα και τεκμήρια.

Μέσα επίκλησης στη λογική:

α. Επιχειρήματα: Είναι οι λογικές προτάσεις (νοητικές κατασκευές) που οργανώνονται συνήθως κλιμακωτά για τη στήριξη ή την ανατροπή μιας θέσης και που οδηγούν σε ένα αιτιολογημένο συμπέρασμα.

Η δομή ενός επιχειρήματος είναι:

·      Μία ή περισσότερες προκείμενες προτάσεις (η πρώτη πρόταση και πάντως αυτή που περιέχει το κατηγόρημα του συμπεράσματος είναι η μείζων προκείμενη και η δεύτερη και πάντως αυτή που περιέχει το υποκείμενο του συμπεράσματος είναι η ελάσσων προκείμενη[1]).

·      Συμπέρασμα.

Σε ερώτηση να εντοπιστεί-βρεθεί η δομή του επιχειρήματος απαντάμε ως εξής:

«Η δομή του επιχειρήματος είναι:

Δύο προκείμενες (π.χ.) προτάσεις:

·      Πρώτη προκείμενη: ...π.χ. «Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί.» (μείζων προκείμενη).

·      Δεύτερη προκείμενη: ...π.χ. «Ο Σωκράτης είναι άνθρωπος.» (ελάσσων προκείμενη).

Συμπέρασμα: ...«Άρα, ο Σωκράτης είναι θνητός.»»

β. Τεκμήρια: Είναι τα συγκεκριμένα στοιχεία-αποδείξεις που παραθέτει ο πομπός προκειμένου να τεκμηριώσει/πιστοποιήσει τη θέση του.

Σε σχετική ερώτηση απαντάμε δίνοντας τα σημεία στα οποία ο πομπός κάνει επίκληση στη λογική του δέκτη και τα μέσα που χρησιμοποιεί, π.χ. χρήση τεκμηριών (......)